بررسی ضایعات آسیب‌شناسی نای در موارد مصرف همزمان واکسن 120h و 4/91 برونشیت عفونی در جوجه‌های گوشتی

بیماری برونشیت عفونی یکی از بیماری های مهم عفونی در صنعت طیوراست. ویروس برونشیت عفونی دارای سروتیپ های متعدد است که ایمنی علیه هر یک از سروتیپ ها اختصاصی است. حفاظت علیه هر سروتیپ با واکسیناسیون علیه همان سروتیپ قابل انتظار است. در ایران، سروتیپ های ماساچوست و 4.91 شایع هستند و واکسن های تجاری مختلف علیه این سروتیپ ها استفاده می شود. با توجه به عدم وجود تداخل بین سویه های مختلف از سروتیپ های مختلف ویروس برونشیت عفونی به نظر می رسد استفاده از واکسن های مختلف برونشیت عفونی به طور هم زمان و یا با فاصله اندک از یکدیگر برای افزایش دامنه حفاظت می تواند موثر باشد. لذا در این مطالعه واکنش بعد از واکسیناسیون به دنبال استفاده هم زمان از دو سروتیپ مجزا با روش پاتولوژی بررسی شد. به همین منظور در فارم های تجاری از واکسن 120h و 4.91 به شکل مجزا و توام استفاده شد. به دنبال اجرای برنامه های مختلف واکسیناسیون، ضایعات پاتولوژی در نای پرندگان بررسی و مقایسه شد. نتایج نشان داد استفاده توام از واکسن 120h و 4.91 می تواند باعث القای  جراحات بافتی در نای بیش از واکسن های منفرد شود. با توجه به بروز واکنش های واکسیناسیون بیشتر به دنبال استفاده توام از واکسن h120 و 4.91، توصیه می شود در موارد واکسیناسیون علیه برونشیت عفونی حتی الامکان از واکسن های متعلق به سروتیپ های مختلف با فاصله زمانی استفاده شود و نسبت به مصرف توام آن ها خودداری گردد.