مطالعه ساختار بیوشیمیایی وخواص آنتی باکتریایی همولنف جنس نر و ماده میگو ی آب شیرین (macrobrachium nipponense)

هدف از مطالعه حاضر شناسایی ساختار بیوشیمیایی همولنف میگوی آب شیرین (microbrachium nipponense) و بررسی فعالیت ضد باکتریایی آن در دوزهای مختلف بر روی چند سویه پاتوژن می‌باشد. بدین منظور 80 عدد میگوی  آب شیرین  با میانگین طولی 0.12±1.8 سانتی‌متراز تالاب انزلی جمع‌آوری گردید.پس از جداسازی جنس‌های نر و ماده از یکدیگر، نمونه گیری از طریق سینوس شکمی صورت گرفته وساختار همولنف جمع آوری شده با روش الکتروفورز وآنالیزftir  تعیین گردید. فعالیت ضد باکتریایی پروتیئن همولنف وهمولنف میگوها بر علیه 5 سویه باکتریایی پاتوژن( ویبریوکلره، اشریشیا کلای، استافیلوکوکوس اورئوس، باسیلوس سوبتیلیس، کلبسیلاپنومونه) در دوزهای 25 تا 100 میکروگرم بر لیتر به روش انتشار از دیسک مورد مطالعه قرار گرفت. در الگوی الکتروفورتیک همولنف میگوهای نر و ماده حضور پروتئینهایی با وزن مولکولی بین kd 100-22  مشاهده گردید. ساختار همولنف براساس آنالیز  ftir شامل ساختارهای منظم ونامنظم دوم پروتئینها است. تفاوت معنی‌داری بین پروتیئن‌های همولنف در جنس نر و ماده در قدرت باکتری کشی آنها نسبت به سویه‌های مختلف مشاهده نشد (p>0/05). غلظت‌های مختلف از همولنف، فعالیت‌های مهاری متفاوتی را در سویه‌های باکتریایی نشان دادند. همچنین در میزان فعالیت ضد باکتریایی، اختلاف معنی‌داری بین همولنف جنس نر و جنس ماده مشاهده گردید (p>0/05). بیشترین اثر مهاری در همولنف جنس نر برعلیه سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس، باسیلوس سوبتیلیس و ویبریو کلره مشاهده شد. در صورتی‌که کمترین میزان فعالیت ضد باکتریایی را همولنف در جنس ماده بر علیه سویه‌های باسیلوس سوبتیلیس و اشریشیا کلای با قطر عدم هاله رشد 0.12± 5.9 و 5.6±0.08 میلی‌متر نشان داد. نتایج این تحقیق نشان دادند که همولنف میگوی آب شیرین از فعالیت ضد باکتریایی مناسبی برخوردار است و می‌تواند جایگزینی برای داروهای شیمیای با خواص آنتی بیوتیکی باشد.