بررسی اثرات تیمول بر پلاک آتروم، میزان چربی‌های خون و شاخص‌های آتروژنیک سرم در موش‌های نر نژاد nmri تغذیه شده با رژیم پرکلسترول

آترواسکلروز با انباشتگی چربی و پاسخ التهابی در لایه داخلی عروق مشخص می‌شود و می‌تواند باعث باریک شدن و یا انسداد کامل شریان شود. تیمول، یک مونوترپن فنولیک با خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی است. هدف ازاین مطالعه بررسی اثرات تیمول بر میزان لیپیدهای خون، شاخص‌های آتروژنیک و پلاک آتروما در موش nmri تغذیه شده با غذای پرکلسترول (hcd: high cholesterol diet)می‌باشد. 45سر موش نر nmri به 5 گروه تقسیم شدند (9n=): حیوانات گروه کنترل، غذای معمولی دریافت کردند. در حالیکه گروه hcd غذای حاوی کلسترول 2% برای 18 هفته دریافت کردند. حیوانات گروه شم برای 12 هفته hcd و سپس برای 6 هفته غذای معمولی به همراه حلال تیمول (روغن آفتابگردان) دریافت کردند.گروه‌های تجربی 1 و 2 برای 12 هفته hcd دریافت و سپس غذای معمول را همراه تیمول با دوزهای mg/kg 12 و mg/kg24 برای 6 هفته به ترتیب دریافت کردند. در پایان مطالعه، میزان لیپیدها و شاخص‌های آتروژنیک سرم اندازه‌گیری شد. همچنین رگ آئورت از لحاظ میکروسکوپی ارزیابی شد.در مطالعه حاضر تغذیه با hcd منجر به تشکیل پلاک آتروم، افزایش میزانتری گلیسرید، توتال کلسترول، شاخص‌های آتروژنیک و کاهش معنی‌دار لیپوپروتئین با چگالی بالا کلسترول (hdlc) گردید. درمان با هر دو دوز تیمول به طور معنی‌داری این تغییرات را کاهش داد و باعث بهبود چربی‌های خون، شاخص‌های آتروژنیک سرم و پلاک آتروم گردید. نتایج این مطالعه پیشنهاد می‌کند که تیمول می‌تواند برای درمان افزایش توتال کلسترول، تری گلیسرید و برای بهبود پلاک آتروم استفاده گردد.