بررسی عملکرد و برخی فراسنجه های بیوشیمیایی سرم متعاقب درمان مداوم و مقطعی با انروفلوکساسین در طیور گوشتی مبتلا به کلی باسیلوز

عوامل آنتی‌بیوتیکی بطور گسترده‌ای به منظور کاهش خسارات ناشی از باکتری اشریشیاکولای در صنعت طیور استفاده می‌شوند. هدف از مطالعه حاضر مقایسه دو روش تجویز مقطعی و ممتددار انروفلوکساسین بر عملکرد و برخی فراسنجه‌های بیوشیمیایی بود. در این مطالعه تعداد450 قطعه جوجه گوشتی مبتلا به کولی ‌باسیلوزیس انتخاب و بصورت تصادفی در سه گروه 150 قطعه‌ای هر کدام با 3 تکرار توزیع شدند. درگروه اول، انروفلوکساسین با روش ممتد به مدت 4 روز و درگروه دوم به روش تجویز مقطعی به مدت 4 روز و روزانه 8 ساعت استفاده شد. سپس از هر گروه تعداد 21 نمونه خونی اخذ و با آزمایش‌های بیوشیمیایی میزان alt،ast، پروتئین تام،alp  و کراتینین اندازه‌گیری شد. علائم کالبدگشایی و بالینی نیز ارزیابی گردید. به منظور مقایسه نتایج مطالعه از آزمون t مستقل و نرم‌افزار آماری spss ویرایش 22 استفاده بعمل آمد. بین دو روش تجویز دارو از نظر میزان ast و alt اختلاف آماری معنی‌داری وجود داشت(p<0/05). درگروه درمان ممتد میزان گلبول‌های سفید و هتروفیل کاهش معنی‌داری داشت (p<0/05). میزان درصد لنفوسیت، منوسیت و هماتوکریت بین دو گروه اختلاف معنی‌داری نداشت(p>0/05). نتایج مطالعه حاضر نشان داد که درمان مقطعی با انروفلوکساسین در درمان کلی ‌باسیلوزیس نتایج بهتری داشته و این روش منجر به کاهش هزینه‌های استفاده از آنتی‌بیوتیک در تولید طیور می‌شود. بنابراین تجویز مقطعی دارو برای درمان کلی باسیلوزیس پیشنهاد می‌شود.