وجود و اخلاق از دیدگاه علامه طباطبایی و دکتر مهدی حایری یزدی

یکی از مباحثی که اخیرا در دنیای اسلام، منجر به پیدایش نظرات مختلفی شده، رابطه توصیف و تکلیف، یا علم و ارزش است. در این زمینه علامه طباطبایی با طرح ادراکات اعتباری میان گزاره های اخلاقی و گزاره های وجودی یا حقیقی تفاوت قایل می شود، در نتیجه «هست» بیرونی را در اعتبار گزاره های اخلاقی موثر می داند. اما چگونگی استنباط این گزاره ها را روشن نمی کند، اما مهدی حایری یزدی گزاره های اخلاقی را از سنخ گزاره های حقیقی دانسته و باید را در گزاره های اخلاقی، بیانی از ضرورت می داند که چیزی جز وجود و تاکد آن نیست، این مقاله علاوه بر تبیین دیدگاه این دو متفکر، به داوری در اندیشه آن دو نیز پرداخته و نقاط قوت و ضعف آنها را آشکار می سازد.