شیوه های فرزندپروری و سازگاری اجتماعی فرزندان

خانواده اولین ومهمترین نهاد در تاریخ وتمدن انسانی است که افراد بشری درآن با شیوه های زندگی جمعی و تفاهم و سازگاری با دیگران آشنا می گردند. خانواده مناسبترین بستر فعلیت یافتن قابلیت ها و استعدادها و تواناییهای انسانی است و بخش عظیمی از ابعاد شخصیت افراد همچون رفتارهای اجتماعی، مسیولیت پذیری، تحمل وبردباری در برابر دیگران و واکنشهای عاطفی در آن شکل می گیرد.هدف از نگارش این مقاله بررسی شیوه های فرزند پروری والدین و نقش آن بر سازگاری اجتماعی فرزندان می باشد، که با روش اسنادی انجام شده است و با تکنیک فیش به جمع آوری داده ها اقدام شده است. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد: چهار نوع شیوه های تربیتی در خانواده ها والدین بر فرزندان اعمال می کنند که عبارتنداز:1)شیوه تربیتی استبدادی.2)شیوه تربیتی قاطع.3)شیوه تربیتی سهل انگار و 4)شیوه تربیتی مسامحه کار. هر کدام از شیوه های تربیتی حاکم بر خانوده ها که والدین در جهت تربیت فرزندان بکار مییرند خود دارای تاثیراتی در جهت سازگاری اجتماعی فرزندان دارد.