بررسی و نقد «باب الآیات المووّلۀ بقیام القائم» سید ابوالفضل برقعی با تاکید بر نقد موردی (توبه/33)

برقعی یکی از اشخاص منتقد در مطالعات اسلامی است که به انکار عقاید شیعی می‌پردازد. او نه تنها امامت شیعه را قبول نداشته بلکه مطالبی در رد امامت نوشته است. همچنین کتابی در رد امام مهدی(عج) با عنو‌ان »بررسی علمی در احادیث مهدی « نگاشته که در آن کتاب وجود امام مهدی(عج) و مسائل پیرامون او از جمله آیات مرتبط با حضرت مهدی(عج) را انکار می‌کند. لذا پژوهش حاضر به بررسی بخش »باب الآیات المووّلۀ بقیام القائم « کتاب »بررسی علمی در احادیث مهدی « پرداخته است. در این اثر، رویکرد اصلی بررسی صحت و سقم آرای سیدابوالفضل برقعی با محوریت آیه »هُوَ الَّذِی اَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَی وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ « (التوبه/33) است. روش جمع‌آوری مطالب در این مقاله کتابخانه‌ای بوده و پردازش به آن‌ها به روش توصیفی تحلیلی انجام پذیرفته‌است. نتایج به دست آمده این است که برخی از اشکالات برقعی در کتاب مذکور عبارتند از: توهین و شتم راویان، تضعیف راویان بدون مراجعه به کتب رجالی و بی‌اعتنایی به بحث جری و تطبیق همچنین برقعی با طرح اشکالاتی سعی بر بی‌ارتباط دانستن آیه 33 توبه با حضرت مهدی(عج) دارد که اشکالات او به با تفسیر صحیح آیه همخوانی ندارد.

A Study and Critique of Sayyid Abolfazl Burqa’i’s “Bāb al-Āyāt al-Mo’awwaleh Beqiyām al-Qā’em” Focusing on the Case Critique (Surah al-Tawbah: 33)

Burqa #39;i is one of the critics of Islamic studies who denies Shiite beliefs. Not only did he not accept the Shiite Imamate, but he also wrote articles rejecting the Imamate. He has also written a book on the rejection of Imam Mahdi (aj.) entitled ldquo;A Scientific Study of the Hadiths of Mahdi rdquo; in which he denies the existence of Imam Mahdi (aj.) and the issues around him, including the Quranic verses related to Hazrat Mahdi (aj.). Therefore, the present study deals with the chapter ldquo;Bāb alĀyāt alMo rsquo;awwaleh Beqiyām alQā rsquo;em rdquo; in this book. It mainly examines the validity of the opinions of Sayyid Abolfazl Burqa rsquo;i focusing on the verse ldquo;He is Who sent his messenger with guidance and the religion of truth, that He might cause it to prevail over all religions, though the polytheists may be averse rdquo; (Surah alTawbah: 33). The required data for this article were collected from library sources, and they were processed using the descriptiveanalytical method. According to the results, some of the flaws of Burqa rsquo;i in the aforementioned book are: insulting and attacking the narrators, weakening the narrators without referring to the books of rijal and disregarding ldquo;jary and tatbiq rdquo; issue. Also, raising some problems, Burqa #39;i attempts to point out that verse 33 of Surah alTawbah is not related to Hazrat Mahdi (aj.), but the problems raised by him are not compatible with the correct interpretation of the verse. [1]. a discipline of Islamic religious studies within hadith terminology in which the narrators of hadith are evaluated[2]. This is a term related to the interpretation of the Quran which means that the subject of a verse is not exclusive to the person or persons about whom the verse was revealed. It rather includes any case that shares attributes and characteristics with the case about which the verse was revealed.