نقد این همانی روایت طوفان قرآن از روایت‌های پیشینی با رویکرد هرمنوتیک مولف بنیان

پنداره این همانی روایت‌های قرآنی در رویه‌های ناهمسان گزاره‌های توصیفی و توصیه‌ای از متون پیشینی، در درازنای تاریخ اسلام از سوی بدخواهان و ناباوران قرآن کریم نمودار شد. این گمانه در تنگنای انگاره ایدئولوژیکی ناباوران باهدف بی هویت نمایاندن آموزه ها و گزاره‌های قرآن کریم، با شیوه‌های گوناگونی پردازش گردید. پاسخگویی باورمندان قرآن در توالی زمانی، از جهت روشی همبسته با شیوه ای ادعایی آنان از سنخ ایدئولوژی بود. خیزش دانش تجربی و پدیدار شدن تئوری‌های نوین تجربی و فرافکنی آن در نگره‌های فلسفی و دینی، ادعای برگیری متن دین از نوشتار پیشینی در انگاره بینامتنیت جای گرفت. رهیافت نوین همه آموزه‌های قرآن کریم به ویژه روایت طوفان را در گستره ساختاری و فهمی برگرفته از متون پیشین دانست. این جستار با سامانه روشی هرمنوتیک، روایت قرآنی طوفان نوح را در سطح متن، با مولفه‌های هرمنوتیکی مولف بنیان، در نسبت با متون اساطیری میان رودان و عهدینی، بررسی و نقد نمود و با عناصر گفتمانی متنی، انگاره استقلال آن پردازش کرد.

A Critique of the Identification of the Quranic Story of the Great Flood with the Previous Narrations Using an Author-Based Hermeneutic Approach

The identification of the Quranic narrations with the inconsistent procedures of descriptive and recommended propositions from the previous texts was expressed by the illwishers for and disbelievers in the holy Quran throughout the history of Islam. This postulation was processed in various ways to demonstrate the teachings and propositions of the holy Quran are devoid of identity while the disbelievers were short of ideological models. The nature of the response of the believers in the Quran during the history was ideological, and in regard to method, it was aligned with their methodological claim. The rise of empirical knowledge, the emergence of new empirical theories and its projection into philosophical and religious views placed the claim of taking the text of religion from the previous texts in the idea of ​​intertextuality. The new approach considered all the teachings of the holy Quran, especially the story of the Great Flood, in a structural and cognitive range taken from the previous texts. Using the hermeneutic method, this study examined and criticized the Quranic narration of Noahchr('39')s Flood at the text level, with the authorbased hermeneutic elements and in relation to the mythological texts of Mesopotamia and the old Testament and the New Testament, and processed the idea of ​​its independence using textual discourse elements.