تحلیل زبان‌شناختی استکبار انسانی در گفتمان قرآنی (مطالعه‌ی موردی ارکان و نمودها)

مفهوم استکبار یکی از مفاهیم ضدارزشی پربسامد قرآنی است که تامل در ابعاد آن جهت تربیت صحیح انسان ها و نجات بشر از ضلالت وگمراهی، ضروری می نماید. مقاله حاضر در تلاش است با استخراج سازه های زبانی در در مصادیق انسانی و غیرانسانی این مفهوم در کلام وحیانی، افزون بر کشف مولفه های معناساز استکبار به تبیین ارکان و نمودهای آن بپردازد. رهیافتهای حاصل آنکه خداوند حکیم با کاربست سازه های مختلف زبانی در سطوح واژگانی، صرفی، نحوی و بلاغی به ارکان استکبار انسانی مانند ژن سالاری، فقر فرهنگی، شانتاژ خبری اشاره داشته چنانچه با استفاده از این مولفه ها، نمودهایی از استکبار را در شکل قدرت گرایی، ترور شخصیتی، تفرقه افکنی و ایجاد اختناق برای خواننده ترسیم نموده است.

Linguistic Analysis of Human Arrogance in Quranic Discourse: A Case Study of the Pillars and Manifestations

lsquo;Arrogance rsquo; is one of the frequentlyused negative Quranic concepts, and reflection upon its various aspects is necessary for the proper training of human beings and for the salvation of humankind from misdeeds and misguidance. The present article seeks to elucidate the pillars and manifestations of lsquo;arrogance rsquo; as well as its meaning elements by extracting the linguistic structures of this concept in human and nonhuman instances in the words of revelation. The findings indicate that God has referred to such pillars of human arrogance as geniocracy, cultural poverty and news blackmail using various language structures at the lexical, morphological, syntactic, and rhetorical levels and has used these elements to depict lsquo;arrogance rsquo; in the form of powerorientationism, character assassination, disuniting and social asphyxia for the reader.