پیامدهای هم‌گرایی اینترنت و تلویزیون بر سیاست‌گذاری رسانه‌ای در ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
اکبرزاده جهرمی سیدجمال‌الدین
|
|
منبع
|
مطالعات فرهنگ ارتباطات - 1395 - دوره : 17 - شماره : 34 - صفحه:7 -45
|
|
چکیده
|
هم‌گرایی اینترنت و تلویزیون نه تنها شیوه های تولید، پخش و تماشای برنامه های تلویزیونی، بلکه ساختار صنعت تلویزیون را دگرگون ساخته است. به تبع این دگرگونی اغلب کشورهای جهان ناگزیر به اتخاذ سیاستهای جدید و تغییر مقررات رسانه ای شده اند. در ایران نظام سیاسی و ساختار انحصاری تلویزیون ادغام اینترنت و تلویزیون را با موقعیت خاصی روبه‌رو کرده است. این مقاله با بهره گیری از روش کیفی مصاحبۀ عمیق در صدد ارائۀ چشم اندازی از این وضعیت و شناسایی چالشهای ناشی از هم‌گرایی برای سیاست های رسانه ای است. در مجموع با 17 نفر از سیاست گذاران و کارشناسان حوزۀ تلویزیون و رسانه های جدید مصاحبه عمیق شده و برای تجزیه و تحلیل یافته ها از فن مقایسۀ دائمی استفاده شده است. بخشی از نتایج تحقیق نشان می دهد علی‌رغم آشفتگی های فراوان در فرایند سیاست‌گذاری و وجود نهادهای متعدد و موازی، ایدۀ مرکزی «مهندسی فرهنگی» همچنان در حال شکل‌دهی به سیاست های رسانه ای در فضای پساهم‌گرایی است. اولویت اصلی سیاست‌گذاری رسانه ای گرچه در وهلۀ اول حفظ امنیت ملّی و تامین اهداف سیاسی است، با این حال هم‌گرایی تلویزیون و اینترنت در ایران همگام با روندهای نئولیبرالبیستی صنعت تلویزیون در جهان متاثر از خصوصی سازی و تجاری شدن فزاینده است.
|
|
کلیدواژه
|
تلویزیون، اینترنت، هم‌گرایی، سیاست‌گذاری، تنظیم مقررات، ایران
|
|
آدرس
|
دانشگاه علامه طباطبایی, دانشکدۀ علوم ارتباطات, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|