بازنمایی طلاق در سینمای دهه هشتاد ایران

در این مقاله، هدف ما پاسخ به این پرسش اساسی است که فیلم‌های سینمایی دهه هشتاد شمسی طلاق را چگونه بازنمایی و برساخت کرده اند؟ این پرسش در چارچوب نظریه بازنمایی مطرح شده و برای پاسخ به آن، 21 فیلم تولید شده در این دهه که مسیله طلاق محور اصلی روایت‌شان بود، به روش تحلیل محتوا بررسی شده است. یافته های مقاله نشان می دهد که فیلم‌های سینمایی ایرانی در خلال روایت‌های خود، کوشیده اند نوعی شناخت و دانش عامه‏پسند درباره طلاق در دسترس مخاطبان قرار دهند و این پدیده و آسیب‌های ناشی از آن‌را تبیین کنند. فیلم‌های ایرانی، هم اطلاعاتی زمینه‌ای همچون ترکیب سنی و جنسی، طبقه اجتماعی، وضعیت شغلی آسیب‌دیدگان از طلاق ارایه می‌کنند و هم اطلاعات مختلفی درباره روابط اجتماعی و خانوادگی، نگرش‌ها، شیوه‌های زندگی و آسیب‌های اجتماعی آنها به دست می‌دهند. همچنین تولید‏کنندگان آنها اغلب کوشیده اند تبیینی از طلاق شخصیت‌های خود ارایه کنند.