بررسی و تبیین نقش ارتباطات انسانی در شکل‌گیری تراژدی سیاووش

ارتباطات گسترده در شاهنامه ایجاب می‌کند از وجوه گوناگون به این ارتباطات نگاه کنیم. تراژدی باتوجه ‌به تعریف آن که مرگ انسان آرمانی و نیک و مثبت داستان است که از بهروزی به تیره‏روزی می‌افتد، این سوال را در ذهن می‌آورد که ارتباطات انسانی چگونه پیش می‌روند که مرگ این انسان را موجب می‌شوند. به دلیل اینکه در سرزمین آرمانی ایران ارتباطات برمبنای خرد شکل می‌گیرد. پس چگونه است که تراژدی‌ها به وقوع می‌پیوندند؟ در این مقاله باتوجه ‌به نظریه‌های مختلف ارتباطاتی و مولفه‌های ارتباط انسانی، تراژدی سیاووش بررسی شده و به این سوال پاسخ داده می‌شود که غیر از ارتباطات انسانی چه عوامل دیگری در شکل‌گیری تراژدی موثر هستند. در این مقاله محقق به این نتیجه دست می‌یابد که غیر از خرد، عوامل دیگری نیز در شکل‏دهندگی ارتباطات انسانی موثر است؛ عواملی که ارتباط را می‌تواند به ‌سمت تعامل یا تقابل پیش ببرد و پله‌پله قطعه‌های یک تراژدی را تکمیل کند. روش تحقیق، اسنادی و تحلیل محتوای کیفی و کمی است و جامعه آماری 1423 بیت داستان سیاووش از شاهنامه جوینی است

The Study and Explanation of the Role of Human Communication in Shaping up the Tragedy of Siavash

Expansive communication in Shahnameh requires us to look at this communications from various aspects. The tragedy according to its definition as the death of an ideal and positive human being degrading from good luck into misfortune brings this question to the mind that how the human communications proceed that cause the death of such human being. Since in the ideal homeland of Iran the communications take form on the basis of wisdom then how tragedies take place. In this article, regarding different communicational theories and components of humane communication, the tragedy of Siavash has been reviewed and has answer this question that other than human communication, which other factors are effective in shaping up of the tragedy. the researcher comes to the conclusion that apart from the wisdom, other factors are also effective in materialization of human communication. These factors can lead communication towards transcendence or confrontation and complete the parts and pieces of a tragedy. The research method which has been used are documentary and qualitative and quantitative content analysis. The statistical community is 1423 verses of the story of Siavash from Shahnameh of Joveini.