تاثیر مولفه های واژگانی بر میزان صراحت یا پوشیده‌گویی در متون مطبوعاتی

اهمیت و نقش چشمگیر گفتمان رسانه‌ها به‌طور عام و مطبوعات به‌طور خاص بر آگاهی بخشی و همچنین جهت‌دهی و شکل دهی به افکارعمومی بر کسی پوشیده نیست. در فصل دوم قانون مطبوعات که به رسالت مطبوعات مربوط است، یکی از آن رسالت ها عبارت است از «روشن ساختن افکارعمومی و بالا بردن سطح معلومات و دانش مردم». در این مقاله به بررسی میزان آگاهی بخشی، صراحت در بیان یا بالعکس پوشیده گویی در پاره-ای از متون مطبوعاتی در چارچوب تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف پرداخته شده است. ساختارهای گفتمان مدار این متون عبارت‌اند از: نام گذاری و ارجاع، استعاره، کنایه و مجاز. بررسی داده‌های نوشتار حاضر حاکی از این مطلب است که کاربرد سه مولفه استعاره، کنایه و مجاز در متون، به صراحت نداشتن و پوشیده‌گویی می انجامد. مولفه نام گذاری و ارجاع با توجه به نحوه کاربرد می تواند منجر به صراحت یا بالعکس پوشیده گویی شود و اینکه روزنامه ها بر اساس دیدگاه ها، ایدیولوژی ها و اهداف مورد نظر خود، به توصیف رویداد پرداخته اند.