مطالعۀ تجربۀ استفاده از رسانه‌های دیداری از منظر نظریۀ ذهن بسط‌ یافته

نظریه‌پردازی دربارۀ رسانه‌های دیداری متاثر از نگاه حاکم بر فلسفۀ ذهن و علوم شناختی عمدتاً در چارچوب‌های بازنمودگرایانه بوده است؛ اما نظریه‌های بازنمودگرایانه، سوای ایرادهای معمول خود، درمورد رسانه‌های دیداری با یک دشواری خاص مواجه هستند. از منظر بازنمودگرایانه، تجربۀ استفاده از رسانه‌های دیداری موردی استثنایی و کاملاً مستقل از تجارب روزمرۀ ماست؛ اما در رویکردهای ضدبازنمودگرایانه، مانند نظریۀ ذهن بسط‌یافته، با چنین مشکلی مواجه نیستیم. مدعای محوری نظریۀ ذهن بسط‌یافته آن است که فرایندهای شناختی در چارچوب مغز و بدن ما محدود نیستند و به محیط پیرامونی نیز گسترش می‌یابند. با تحلیل تجربۀ ادراکیِ مواجهه با رسانه‌های دیداری در چارچوب نظریۀ ذهن بسط‌یافته، از این مدعا دفاع می‌کنیم که نگاه ضدبازنمودگرایانه برای درک رسانه‌های دیداری قوّت تبیینی بیشتری از نگاه بازنمودگرایانه دارد. همچنین می‌توان با اتکا به موارد تجربۀ استفاده از رسانه‌های دیداری به یکی از ایرادهای اصلی وارد به این نظریه، موسوم به مغالطۀ جفت‌شدگی‌‌‌تقویم، پاسخ گفت. قوّت تبیینی چارچوب ضدبازنمودگرایانه برای تحلیل تجربۀ مواجهه با رسانه‌های دیداری احتمالاً یکی از دلایل آن است که در آثار کسانی چون هوگو مونستربرگ و مارشال مک‌لوهان ادعاهای مربوط به بسط‌یافتگی شناخت، مدت‌ها پیش از طرح این دیدگاه‌ها در حوزۀ فلسفه، بیان شده است.

studying the experience of visual media use by extended mind theory

abstracttheorizing about media, under the influence of prevailing view in the philosophy of mind and cognitive science, has been done mostly within a representational framework. representationalism, however, beside its usual problems, faces a new one in the context of visual media use. in representational approach, the experience of visual media use is something exceptional and separate from everyday experiences. but by adopting an antirepresentational view, like extended mind theory, no such problem arises. the basic claim of extended mind theory is that cognitive processes are not confined to our brain and body, but extend to the surrounding environment. we show that this thesis looks much more plausible in the context of visual media use, compared to representationalist approaches, and also that it may be possible to rejoin one of the objections made to the extended mind theory, namely the fallacy of couplingconstitution by pointing to media use experience. explanatory strength of antirepresentationalist approach may be one the reasons why some prominent media theorists like hugo münsterberg and marshall mcluhan, long before clark and chalmers, had ideas about mind extension in the media theories.