سیاست‌‌های بازاری شدن علوم انسانی بعد از انقلاب اسلامی ایران

در دهۀ نخست پیروزی انقلاب اسلامی ایران، موجی عظیم در مخالفت با علوم انسانی ایجاد شده بود و به سه سال تعطیلی علوم انسانی منتهی شد. این مخالفان معتقد بودند این علوم مبنای مادّی‌‌اندیشی دارند؛ اما امروزه بعد از 35 سال از بازگشایی آن، این علوم بیش از هر دورۀ تاریخی در ایران به‌سمت مادّی‌‌اندیشی حرکت کرده‌اند و خود علوم انسانی به کالا تبدیل شده یا به‌عبارتی بازاری شده‌ است. این پژوهش به دنبال این پرسش است که: «وضعیت بازاری‌شدن علوم انسانی چگونه است و چه سیاست‌‌هایی دراین‌خصوص عملیاتی شده‌اند؟» ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﻫﯿﺖ ﻣﻮﺿﻮع، روش ﺗﺤﻘﯿﻖ در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ، تحلیل تاریخی و شیوۀ گردآوری داده‌‌ها، اسنادی است‌‌. این پژوهش به‌صورت روﺷﻤﻨﺪ و ﻣﻨﺴﺠﻢ، وضعیت بازاری‌‌شدن علوم انسانی و سیاست‌‌های مرتبط با آن را با دقت بحث و بررسی کرده است. یافته‌‌های پژوهش نشان می‌‌دهند که بازاری‌شدن، در قالب‌‌های مختلفی همچون افزایش پذیرش دانشجوی پولی به‌ویژه در مقطع تحصیلات تکمیلی، افزایش استادان حق‌‌التدریس، تبصره‌‌ها و شروط منتهی به درآمد و همچنین پژوهش‌‌های پولی رخ داده که در این پژوهش، به‌تفکیک دربارۀ آنها بحث شده است. همچنین نتایج کلی نشان می‌‌دهند که سیاست‌‌های بازاری‌شدن علوم انسانی، تابع سیاست‌‌های دولت‌‌های مختلفِ بعد از انقلاب(چپ و راست) نبوده‌اند.

The Study of the Marketization Policies of the Humanities after the Islamic Revolution of Iran

In the first decade  of  victory of the Islamic Revolution, a huge wave was created in opposition to the humanities, leading to three years of closure of the humanities., They argued that these sciences have a material basis. But nowadays, after 35 years of its reopening, this science have become more materialistic than ever in the historical period in Iran.,  The humanities themselves have become commodities or marketed. Now the question that this research seeks to answer is “What is the Marketization of the humanities? And what policies have been implemented in this case?”. This research is a systematic and coherent, discusses the marketing situation of the humanities and its related policies. The findings of the research show that marketing in a variety of ways, such as increasing the acceptance of monetary students especially graduate students, increasing the number of adjunct professors, the terms and conditions for income and research, which is discussed separately in this study. The findings also show that the marketing policies of the human sciences do not depend on the policies of different states in the aftermath of the revolution (left and right).