مفهوم فرهنگ و نسبت آن با خیر اعلا در فلسفه کانت

کانت بحث فرهنگ را معطوف به خیر اعلای انسان که بیان‌گر کمال مطلوب انسان در جمع میان فضیلت و سعادت است و غایت نهایی او به شمار می‌رود، طرح کرده است. وی که پیش از این در نقد دوم مفهومی انتزاعی و ایده‌آل از خیر اعلا عرضه داشته و تحقق آن را مبتنی بر کمک خداوند کرده بود، در نقد سوم برای نشان دادن وجه انضمامی خیر اعلا از مفهوم فرهنگ بهره می‌گیرد که انضباط و مهارت دو مولفه آن به شمار می‌روند و به ترتیب ناظر به فضیلت و سعادت انسان هستند. مفهوم مذکور مبتنی بر تلاش و فعالیت مختارانه انسان است و به‌مثابه یک هدف اجتماعی از طریق فاعل بشری محقق خواهد شد. بزرگترین ظهور فرهنگ از نظر کانت آزادی معقول است. آزادی معقول درون انسان را که ناظر به اخلاق است‌ و بیرونِ او را که ناظر به جامعه مدنی است، دربرمی‌گیرد و رشد و گسترش آن در نوع انسان و در طول تاریخ و در طی نسل‌ها منجر به سیادت عقل بر جهان و حاکمیت فرهنگ آزادی خواهد شد.

The Concept of Culture and its Relation to the Highest Good in Kant’s Philosophy

Kant has discussed the subject of culture for  the highest good of the human being which expresses man’s  desirable perfection in the midst of virtue and happiness which is its ultimate goal of him. He previously presented an abstract and ideal concept of the highest good in the second critique that it was based on God’s help. In the third critique, he uses the concept of culture to show the concrete aspect of the highest good which two components of it are discipline and skill. these two are the virtue and the happiness respectivly. The concept is based on human automomous struggle and activity and it will be realized as a social aim through the human subject. According to Kant, the greatest emergence of culture is reasonable freedom. Reasonable freedom involves inner freedom which observes morality and  exterior freedom which observs social happiness. Growth and development of reasonable freedom in the human race and throughout history and over generations will lead  stubbornness of reason over the world and domination of the culture of freedom.