تحلیل زیبایی‌شناختی چند عنصر داستانی در سه رمان رضا امیرخانی (ارمیا، من او، بیوتن)

«رضا امیرخانی»، نویسنده‌ای با سبک منحصر به فرد است که داستان‌‌هایش را از آثار دیگر داستان‌‌نویسان معاصر متمایز می‌‌کند. از جمله این ویژگی‌‌های خاص می‌‌توان به رسم‌‌الخط عجیب، یا بازی‌‌های زبانی و استفاده مناسب از معانی و شکل‌‌های گوناگون کلمات اشاره کرد که به عنوان سبک خاص و منحصر به فرد نویسنده در این مقاله بررسی و تحلیل شده است. در این نوشتار، سه رمان رضا امیرخانی به نام‌‌های «ارمیا»، «منِ او» و «بیوتن» از منظر نحوه کاربرد عناصر داستانی بررسی شده است. با توجه به نتایج این جستار می‌توان استفاده به‌‌جا و مناسب از عناصر داستانی، توصیف‌‌های زنده و ماهرانه‌‌ای از مکان‌‌ها، شخصیت‌‌ها و احساساتشان را - به‌‌ طوری‌‌ که خواننده به‌‌ خوبی ‌‌بتواند خود را در صحنه‌‌های داستان‌‌ها تصور کند - از ویژگی‌های سبکی این نویسنده برشمرد.