امکان‌سنجی کاربرد نشانه‌های زبان حرکت دست مردم کرمان در هنر

حرکات بدن به جای کلام، بخشی از پیام مورد نظر را به مخاطب منتقل می‌کنند. در بین ایرانیان، «کرمانی ها» زبان دست ها را به طور گسترده به کار می‌برند. به دلیل بازتاب گستردۀ ‌این حرکات در هنر ایران می توان پذیرفت که عدم شناخت نشانه شناسانه از زبان دست ها در کارکرد ارتباطی تصویری و نمایشی خلل ایجاد کرده، استفاده از نشانه های محلی موجب تنوع در صورت های هنری می‌شود. پژوهش تحلیلی- توصیفی حاضر با هدف تبیین این گونه از نشانه ها‏ در سپهر نشانه‌ای فرهنگ کرمان تدوین شده است و پاسخگوی این پرسش است که زبان حرکات دست، چه ارتباطی با زبان گفتار دارد و چگونه می‌تواند نقش موثری در هنر داشته باشد. همچنین با تکیه بر مفهوم ترجمۀ بینانشانه ای، روشن می‌کند که تکرار نشانه‏ها که در دو گونه مثبت- روزمره و یا منفی در کرمان به زبانی مفهومی بدل گردیده، می تواند برای ارتباط بهتر با مخاطب، از طریق روایت ها در هنرهای تجسمی و نمایشی به کار گرفته شود.

feasibility study of using the hand movement language signs of the kermanians in visual and performing arts

gestures, instead of words, convey part of the message to the audience. in iran, kermanis widely use hand language absence of semiotic knowledge of hand language disrupts the visual and theatrical communication function the present analytical-descriptive research has been compiled with the aim of explaining this type of signs in kerman culture and answers to this question that what is the relation between conversational language and gestures of hand. and how they can play an effective role in art.this research, relying on the concept of inter-sign translation, clarifies that the repetition of signs in kerman has become a concept in both positive-everyday and negative ways and it can be used through narratives in visual and performing arts for better communication with the audience.