عقل گرایی انتقادی و جهانی شدن گفتگویی: پیامد ها برای توانمند سازی نظام تعلیم و تربیت برای توسعه ملی

هدف این مقاله بکارگیری نظریه معرفت شناختی عقل گرایی انتقادی برای توضیح پیامدهای جهانی شدن برای توانمند سازی نظام تعلیم و تربیت در راستای توسعه ملی است. بنابراین، سئوال تحقیق آنستکه چگونه تحلیل جهانی شدن از دیدگاه عقل گرایی انتقادی میتواند پیامد ها برای توانمند سازی نظام تعلیم و تربیت ملی را آشکار سازد. این مقاله جهانی شدن را از دو دیدگاه توصیفی و تجویزی مورد بررسی قرار می دهد. از این روی، علاوه بر جهانی شدن موجود، الگویی از جهانی شدن مطلوب تحت عنوان جهانی شدن گفتگویی مورد بحث قرار می گیرد. برای یافتن پاسخی برای سئوال تحقیق، مقاله استدلالات خود را در چهار بخش اصلی زیر ارایه میکند. بخش اول با الهام از نظریه معرفت شناختی عقل گرایی انتقادی به مسئله روش شناسی مطالعات جهانی شدن می پردازد. بخش دوم با کاربرد روش شناسی پیشنهادی یک تحلیل جامعه شناختی از جهانی شدن ارایه کرده که تبیینی معرفتی نهادی از عوامل فرهنگی، سیاسی و اقتصادی جهانی شدن به دست میدهد. بخش سوم از عقل گرایی انتقادی برای پیشنهاد یک الگوی تجویزی جهانی شدن جهانی شدن گفتگویی استفاده می کند، که راه حلی برای برون رفت از بحرانهای جهانی شدن موجود است. جهانی شدن گفتگویی فرایندی از یادگیری اجتماعی در سطح فرا ملی است که از تحول در نظام های معرفتی آغاز شده و به تحول نهادی در سطح جهانی ختم می شود. بخش چهارم مقاله با استفاده از تحلیلهای توصیفی و تجویزی درباره جهانی شدن به بررسی پیامدهای جهانی شدن موجود برای نظام تعلیم و تربیت در راستای توسعه ملی می پردازد. این بخش همچنین به توضیح الزامات تعامل سازنده نظام تعلیم و تربیت با جهانی شدن گفتگویی اشاره می کند.در سالهای اخیر موضوع جهانی شدن به یکی از مهمترین حوزه های پژوهش و سیاستگذاری در علوم اجتماعی تبدیل شده است. در چارچوب این مطالعات، بررسی پیامدهای جهانی شدن برای توسعه ملی از اهمیت خاصی برخوردار است. از جمله ابعاد مهم پیامدهای جهانی شدن برای برنامه ریزی توسعه ملی تاثیری است که بر نظام تعلیم و تربیت گذارده و نقشی است که توانمند سازی نظام تعلیم و تربیت ملی می تواند در استفاده از فرصتهای جهانی شدن و مواجه با تهدیدهای آن برای دستیابی به توسعه ملی ایفا کند.