رابطه های زنانه مردانه و ملاحظات روش شناختی(درجستجوی استعاره های خلاقانه: زنانه غیر تهاجمی،جاندار و جانبخش)

این مقاله به رابطه روش شناختی بین طراحی مسئله و روش شناسی می پردازد. مولفه‌های عقلانیت محاسباتی «تصرف سلطه‌جویانه» بر محیط بر اساس ادراک محیط با گفتمان تهاجمی، یعنی علم محور قدرت خام و ناپخته است.رویکرد های مکانیستیِ ومردانه ، اخلاق وآداب سحرشدگانِ انضباط مکانیستی ازجمله اکتفا به فناوری وبوروکراسی اند که با روش شناسی یکسویه، نتوانستند طرح و گزینه بدیل تر و تازه و با طراوت دهند.گزینه بدیل هنر و استعاره بارور است که فهم کنشگر را با پیچیدگی اقتضائات زندگی و از راه اعتلای شورِ وجودی اش مواجه می سازد و برای تعین شکوفایی جامعه پذیری وارزیابی فردی راهی به سوی برقراری رابطه سازنده نظم هماهنگی با تنوع سبک های زندگی خلاقانه می گشاید. الگوهای زبان برشناخت اجتماعی، یادگیری احساس تفکر و قضاوت بینا فردی و جمعی و اجتماعی هم دلالت دارند که با محتوا و روش ها و فرایند فرهنگ ، فلسفه اجتماعی و سرمایه اجتماعی مرتبط تلقی می شوند. مطلق کردن شناخت اجتماعی ، و منحصر کردن آن به هرگونه یا ژانر یا سبک خاص و یک سویه نگر مثلا تفسیرجنسیتی افراطی (مردانه ، تکنوکراتیک،دیوانسالارانه یا جنسیتی) چندان سودمند نیست. دریک جمع بندی ساده: سوادهنری ،سوادعاطفی هم نیازی عاطفی و هم خواسته و پیش نیاز ارتقای اپیستمیک / شناختی است .