بررسی اثربخشی نمایش درمانی بر انعطاف پذیری روانشناختی و توانایی حرکتی کودکان معلول جسمی و ذهنی

هدف پژوهش فوق بررسی اثربخشی نمایش درمانی بر انعطاف پذیری روانشناختی و توانایی حرکتی کودکان معلول جسمیبود.جامعه آماری پژوهش، کودکان معلول بهزیستی شهر تهران در سال 1398 بود. افراد حاضر در این پژوهش با استفاده از نمونه‌گیری در دسترس30 نفر انتخاب شدند که در دو گروه 15 نفر قرار گرفتند.گروه آزمایش تحت مداخله نمایش درمانی به صورت گروهی در طی 12 جلسه یک ساعته  قرار گرفتند. قبل و بعد از درمان، هر دو گروه به پرسشنامه مقیاس انعطاف پذیری روان شناختی بوند و بانس و مقیاس رشد حرکتی لینکلن اوزرتسکی پاسخ دادند. داده ها با استفاده از کواریانس تحلیل شدند. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد نمایش درمانی بر افزایش انعطاف پذیری روانشناختی و مهارت حرکتی کودکان معلول تاثیر معنی دار داشته است (0.05>p). همچنین نتایج فرضیات فرعی پژوهش نشان داد که برونداد تحلیل کوواریانس تک متغیره برای همه مولفه های مهارت حرکتی و انعطاف پذیری روان شناختی بین دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد.