بررسی تاثیر هوش معنوی بر درگیری شغلی با میانجی گری ذهنیت فلسفی کارکنان آموزش و پرورش ناحیه دو شهر خرم آباد

هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر هوش معنوی بر درگیری شغلی با میانجی گری ذهنیت فلسفی کارکنان آموزش و پرورش ناحیه دو شهر خرم آباد در سال 1400 1399 بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری مورد مطالعه شامل کارکنان آموزش و پرورش ناحیه 2 شهر خرم آباد بود. از میان جامعه آماری تعداد 165 نفر از کارکنان مرد (103) و زن (62) آموزش و پرورش بر اساس جدول مورگان به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد درگیری شغلی کانونگو(1982)، ذهنیت فلسفی کمیلی اصل(1381) و پرسشنامه استاندارد هوش معنوی کینگ (2008) استفاده شد. داده های پژوهش توسط نرم افزار spss21 و lisrel 8.54 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، جهت تحلیل داده ها از آزمون معادلات ساختاری به روش تحلیل مسیر استفاد شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد، هوش معنوی بر ذهنیت فلسفی کارکنان تاثیر مستقیم و معناداری دارد. بین ذهنیت فلسفی بر درگیری شغلی کارکنان تاثیر مستقیم و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج پژوهش حاکی از تاثیر غیر مستقیم معنادار هوش معنوی بر درگیری شغلی کارکنان با میانجی گیری ذهنیت فلسفی بود. با توجه به نتایج مطالعه و ارتباط درگیری شغلی با هوش معنوی و ذهنیت فلسفی کارکنان و با توجه به اکتسابی بودن هوش معنوی و ذهنیت فلسفی پیشنهاد می گردد که مدیران سازمان موانع کسب هوش معنوی و ذهنیت فلسفی را شناسایی و از بین برداشته و شرایط را برای رشد آنها فراهم کنند و با برگزاری کلاس های آموزشی مرتبط در این زمینه و با آموزش راههای عملی تقویت هوش معنوی و ذهنیت فلسفی، به قابلیت های کارکنان افزوده و در جهت ارتقای درگیری شغلی و عملکرد آنان گام بردارند.