پیش بینی فرسودگی شغلی بر اساس مولفه‌های اضطراب و پرخاشگری در معلمان زن متاهل مقطع متوسطه

هدف این پژوهش، پیش بینی فرسودگی شغلی بر اساس مولفه‌های اضطراب و پرخاشگری در معلمان زن متاهل مقطع متوسطه شهر قزوین بود. طرح کلی پژوهش از نظر هدف، جزء تحقیقات کاربردی و از نظر جمع آوری داده ها، توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه معلمان زن متاهل شهر قزوین در سال تحصیلی 98-1397 بودند. با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای و برحسب جدول مورگان، تعداد 302 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند که به دلیل وجود 7 پرسشنامه مخدوش، تعداد 295 نفر به عنوان نمونه نهایی در نظر گرفته شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ، پرسشنامه پرخاشگری (agq) باس و پری و پرسشنامه اضطراب کتل (caq)، بود. جهت تحلیل داده‌ها، از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان، استفاده گردید. نتایج تحلیل آماری نشان داد بین اضطراب و پرخاشگری با فرسودگی شغلی معلمان زن متاهل رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p<0. 01) و مولفه‌های اضطراب (اضطراب آشکار و پنهان) و پرخاشگری (خشم، تهاجم، کینه توزی) ، به صورت معنی داری، قادر به پیش بینی متغیر فرسودگی شغلی معلمان زن متاهل بودند. همچنین متغیر اضطراب، با بتای بیشتر نسبت به متغیر پرخاشگری، سهم بیشتری در پیش بینی متغیر فرسودگی شغلی معلمان زن متاهل داشت. در بین مولفه‌های پرخاشگری، مولفۀ کینه توزی نسبت به دو مولفۀ دیگر، سهم بیشتری در پیش بینی فرسودگی شغلی معلمان زن متاهل داشت.