تعیین ساختار عاملی مقیاس رویکردهای یادگیری در دانش­آموزان ایرانی

جهت گیری های هدفی و خود ادراکی ها از مهم ترین ویژگی های انگیزشی دانش آموزان هستند که بر رفتارهای یادگیری آنان تاثیر می گذارند. مقیاس رویکردهای یادگیری ابزاری است که توسط میلر، دی بیکر و گرین (1999) برای اندازه گیری این ویژگی ها توسعه داده شده است. مطالعه حاضر با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل تاییدی ساختار عاملی این مقیاس را در بین دانش آموزان ایرانی بررسی کرد. شرکت کنندگان متشکل از 1371 دانش آموز پایه ی سوم دبیرستان مدارس دولتی شهر تهران بودند که با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند و به 32 سوال مقیاس رویکردهای یادگیری پاسخ دادند. نتیجه تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که این مقیاس می تواند توسط چهار عامل اشباع شود. شاخص های مناسب برازش در تحلیل عاملی تاییدی وجود چهار عامل اهداف یادگیری، اهداف عملکردی، اهداف آینده و ادراک از توانایی را تایید کرد. یافته ها فرهنگ وابسته بودن اهداف پیشرفت و لزوم رواسازی ابزارهایی که در جوامع دیگر برای سنجش این اهداف ساخته شده اند را نشان داد.