مقایسه اثربخشی آموزش‌های تنظیم‌هیجان و تاب‌آوری بر بهزیستی روان‌شناختی مادران دانش آموزان کم توان ذهنی

زمینه و هدف: کودک کم توان ذهنی مشکلات روانی بسیاری را در اعضای خانواده به ویژه مادر ایجاد می کند. با توجه به اهمیت به زیستی روانی مادر در خانواده و جامعه، هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ اثربخشی آموزش های تنظیم هیجان و تاب آوری بر به زیستی روان شناختی مادران دانش آموزان کم توان ذهنی بود.مواد و روش ها: در این مطالعۀ شبه تجربی(پیش آزمون پس آزمون)30 نفر از مادران دانش آموزان کم توان ذهنی شاغل به تحصیل در مدارس استثنایی شهر اراک به شیوۀ در دسترس انتخاب و به صورت غیرتصادفی در دو گروه آزمایش(15 نفری) قرار گرفتند. برای گروه اول آموزش تنظیم هیجان(هفته ای دو جلسه یک و نیم ساعته) و برای گروه دوم آموزش تاب آوری(هفته ای دو جلسه یک ساعته) اعمال شد. همه آزمودنی ها پیش از آغاز آموزش و پس ازآن، مقیاس به زیستی روان شناختی ریف(فرم 84 سوالی) را پر کردند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل کواریانس تک متغیره و چندمتغیره استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات در متغیر به زیستی روان شناختی و مولفه های آن در گروه آموزش تاب آوری در مرحله پس آزمون نسبت به گروه آموزش تنظیم هیجان افزایش یافته است (p<0/05). بیشترین مقدار تفاوت ایجادشده در دو گروه در مولفه خودمختاری با اندازه اثر 0/68 و کمترین مقدار تفاوت ایجادشده در دو گروه در مولفه پذیرش خود با اندازه اثر 0/26است.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که آموزش های تاب آوری و تنظیم هیجان بر ارتقای به زیستی روان شناختی مادران موثر است.