نقش عوامل روانی بر سازگاری روانی و اجتماعی بیماران ایسکمی قلبی با واسطه‌گری فشارخون

زمینه و هدف: بیماری ایسکمی قلبی یک اختلال روانی فیزیولوژیک است که علاوه بر عوامل زیستی و خطرساز جسمی به عنوان فرایند فیزیوپاتولوژیک، عوامل روانشناختی و اجتماعی هم در بروز و تشدید آن نقش بسزایی دارد. به همین منظور هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش عوامل روانی و اجتماعی با واسطه گری عوامل جسمی در سازگاری بیماران ایسکمی قلبی است.مواد و روش ها: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعۀ پژوهش بیماران بزرگسال بالای 30 سال بودند که تشخیص ایسکمی را از پزشک معتمد دریافت کرده و به مراکز درمانی استان خراسان جنوبی مراجعه کرده بودند و به صورت نمونه گیری در دسترس با حجم 310 نفر بررسی شدند. ابزار استفاده شده پرسشنامۀ منبع کنترل سلامت و ادراک بیماری و سازگای روانی و اجتماعی بود. روش تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری(sem)،توسط نرم افزار amos18 انجام شد.یافته ها:بین فشارخون و سازگاری روانی اجتماعی رابطۀ منفی معنادار (0/05> , 0/17-=b) و بین عوامل روانی و سازگاری روانی و اجتماعی رابطه مثبت معناداری وجود دارد (0/05> , 0/95-=b) بین عوامل روانی با سازگاری با میانجیگری فشارخون رابطه معنادار وجود دارد (0/05>p).نتیجه گیری: منبع کنترل سلامت و ادراک بیماری رابطۀ معناداری با سازگاری روانی و اجتماعی دارند و همچنین بین فشارخون و سازگاری روانی و اجتماعی رابطۀ معناداری وجود دارد. همچنین عوامل روانی با واسطه گری عوامل فشارخون بر سازگاری بیماری ایسکمی قلبی رابطۀ معناداری دارد و شدت این تاثیر برابر 0/05- است.