اثربخشی الگوی روان ‌درمانی ویژه بیماران قلبی بر کیفیت زندگی آن‌ ها

زمینه و هدف: بیماری های قلبیعروقی یکی از عوامل اصلی مرگ ومیر در جهان محسوب می شوند. بیماری های قلبی عروقی بیماری های وسیعی را دربرمی گیرد نظیر بیماری های عضلات قلب و سیستم عروق که وظیفه شان فراهم کردن نیازمندی های قلب، مغز و سایر ااندام های حیاتی بدن است. در مطالعه حاضر به بررسی اثربخشی الگوی روان درمانی ویژه بیماران قلبی بر کیفیت زندگی آن ها پرداخته شد.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه آزمایشی، 30 بیمار قلبی به صورت در دسترس از بیمارستان رسول اکرم شهر رشت انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. گروه های آزمایش و کنترل، پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت را قبل و بعد از مداخله تکمیل کردند. مداخله بر اساس 25 جلسه (150 دقیقه ای) برای بیماران گروه آزمایش انجام گرفت. داده ها بر اساس آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکوا) و توسط spss19 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.یافته ها: نمرات میانگین میزان کیفیت زندگی و مولفه های آن قبل و بعد از مداخله ازنظر آماری تفاوت معناداری وجود داشت (05/0>p). به عبارتی دیگر، به نظر می رسد روان درمانی ویژه بیماران قلبی بر کیفیت زندگی آنان موثر بوده است.نتیجه گیری: این درمان در بهبود کیفیت زندگی بیماران قلبی موثر بوده است. بنابراین، به عنوان یک درمان اثربخش برای بهبود بهداشت روان پیشنهاد می گردد.