تعیین اثربخشی آموزش فعالیت بدنی بر مسخ شخصیت و عدم کفایت شغلی کارمندان

زمینه و هدف: انسان عصر حاضر در جریان سازگاری با محیط اجتماعی و شغلی خود ناچار استمحدودیت ها و فشارهایی را متحمل شود. فشارهای روانی ناشی از شغل ازجمله استرس هایی هستند کهاگر بیش از حد باشند، می توانند با ایجاد عوارض جسمی، روانی و رفتاری برای فرد، سلامت وی را بهمخاطره اندازند. لذا این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی آموزش فعالیت بدنی بر مسخ شخصیت و عدمکفایت شغلی انجام شد.مواد و رو شها: این پژوهش نیم هتجربی، با مشارکت 200 نفر کارمندان آق قلا انجام شد. این افرادبه صورت نمون هگیری آسان و در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه 3 قسمتیمشتمل بر مشخصات جمعی تشناختی، پرسشنامه فعالیت بدنی ) ipaq ( و پرسشنامه فرسودگی شغلیmbi( ( بود. داد هها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های تی مستقل، تی زوجی، ضریب همبستگیپیرسون و آنالیز واریانس یک طرفه با بهره گیری از spss16 در سطح معناداری 05 / 0 تحلیل شدند.یافته ها: 5/ 57 % از افراد را مردان تشکیل دادند که 91 % آن ها متاهل بودند. میانگین سنی افراد38/52±7/86 سال بود. نتایج نشان داد پس از مداخله میانگین نمره فعالیت بدنی افزایش یافته و همچنینبا افزایش فعالیت بدنی میانگین نمره احساس عدم کفایت شغلی افراد کاهش یافته که نشا ندهنده افزایشرضایت از کار کارمندان است و همچنین با کاهش میانگین نمره مسخ شخصیت باعث بهبود روابط افرادبا همکاران و دریاف تکنندگان خدمات گردید.نتیج هگیری: افزایش فعالیت بدنی یکی از راهکارهای کاهش مسخ شخصیت و عدم کفایت شغلی درکارمندان است.نوع مقاله: مطالعه پژوهشی.