مقایسه اثربخشی مداخله شناختی رفتاری هیجانی زوج محور و مداخله بیمارمحور بر کیفیت رابطه زوجین در بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید: یک مطالعه مقدماتی

زمینه و هدف: آرتریت روماتویید یک بیماری مزمن خودایمنی است که علاوه بر عوارض جسمی م یتواندمنجر به تجربه افسردگی و اضطراب شود و اثرات آن می تواند به همسر و اعضای خانواده نیز گسترشیابد. هدف این پژوهش طراحی و آزمون اثربخشی یک الگوی مداخله شناختی-رفتاری-هیجانی زوج محورو مقایسه آن با یک الگوی شناختی– رفتاری بیمارمحور بر کیفیت رابطه زوجین در زنان مبتلا به آرتریتروماتویید بود.مواد و رو شها: طرح پژوهش از نوع شبه تجربی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری سه ماهه بود.تعداد 90 نفر از زنان مبتلا به بیماری آرتریت روماتویید از طریق نمونه گیری قضاوتی در این پژوهششرکت کردند و به صورت تصادفی به سه گروه مداخله زوج محور، مداخله بیمارمحور و یک گروه کنترلاختصاص یافتند. مقیاس وضعیت زناشویی گلومبک- راست ) grims ( پیش، پس و نیز سه ماه پس ازمداخله توسط شرک تکنندگان تکمیل شد و شاخص آنزیم التهاب ) crp ( از طریق انجام آزمایش خونپیش و پس از مداخله سنجیده شد. گرو ههای آزمایش در برنامه مداخله زوج محور ) 7 جلسه با حضورزوجین( و برنامه مداخله بیمارمحور ) 7 جلسه صرفا حضور شخص بیمار( شرکت کردند و گروه کنترلدر فهرست انتظار باقی ماند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیری با رویکرد انداز هگیری مکررهمراه با آزمون تعقیبی و از طریق spss16 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: علیرغم موثر بودن هر دو نوع مداخله، مداخله زوج محور ) 20 / d=0 ( در مقایسه با مداخلهبیمارمحور ) 06 / d =0 ( دارای اندازه اثر بیشتری در کیفیت رابطه زناشویی بود و این تفاوت در پیگیریسه ماهه نیز پایدار بود. علیرغم کاهش آنزیم التهابی ) crp ( در پس آزمون، تفاوت معناداری ) 33 / 0p < 0/71 ؛ f= )2,87( ( بین سه گروه وجود نداشت.نتیجه گیری: مداخله شناختی – رفتاری - هیجانی زوج محور به عنوان مداخل های موثر می تواند جهت بهبودکیفیت رابطه زوجین در بیماران آرتریت روماتویید به کار گرفته شود.نوع مقاله: مطالعه پژوهشی