کیفیت زندگی زنان یایسه شهر تهران

زمینه و هدف: عوارض یایسگی به کاهش کیفیت زندگی در زنان منجر می‌شود. شناخت این مرحله به‌عنوان فرایند طبیعی در زندگی زنان در کنترل موثر مشکلات آنان در این دوره مهم است. هدف این مطالعه تعیین ابعاد چهارگانه کیفیت زندگی زنان یایسه (وازوموتور، روحی- اجتماعی، جسمی و جنسی( در شهر تهران است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، 700 نفر از زنان یایسه شهر تهران با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونه برای برآورد نسبت یک پدیده به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده 700 نفر از زنان یایسه شهر تهران انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی زنان یایسه بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss14 و در سطح معناداری 05/0 با استفاده از روش‌های توصیفی (میانگین، انحراف معیار، فراوانی مطلق، فراوانی نسبی) و تحلیلی (آزمون کای‌اسکویر) مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین نمره کل کیفیت زندگی زنان یایسه موردبررسی 43/28 (متوسط) به دست آمد. بالاترین نمره میانگین مربوط به بعد فیزیکی (09/3 ± 97/23) و کمترین نمره میانگین مربوط به بعد وازوموتور (84/0±29/3) بود. همچنین میان کیفیت زندگی آنان با شغل (04/0p= ) و میزان درآمد (009/0p= ) ارتباط معنادار آماری مشاهده شد؛ به این صورت که خانم‌های یایسه خانه‌دار و همچنین زنان با میزان درامد بیشتر از کیفیت زندگی بهتری برخوردار بودند. نتیجه‌گیری: کیفیت زندگی زنان مورد بررسی مطلوب نیست و طراحی مداخلات مناسب برای بهبود کیفیت زندگی آنان ضروری است. نوع مقاله: مطالعه پژوهشی