چالش ها و راهکارهای اقدام در زمینه تعیین کننده های اجتماعی سلامت در ایران: یک مطالعه کیفی

زمینه و هدف: جلوگیری از نابرابری در سلامت نیازمند توجه به تعیی نکننده هایاجتماعی سلامت است. امروزه تلاش کشورها برای کاهش نابرابری در سلامتاز طریق توجه به این تعیی نکنند هها است. توز?ع ربانا رب تم?س در کشورهایدرحال توسعه ک?ی از چالش های دمعه نظا مهای تم?س ا تس که منجر به نابرابریدر جایگاه اجتماعی و شرایط زندگی افراد م یگردد. هدف از این مطالعه تعیینچالش ها و راهکارهای اقدام درزمینه تعیی نکننده های اجتماعی نابرابری درسلامت در کشور از دیدگاه خبرگان بود.مواد و روش ها:ا ین پژوهشا زن وع پژوهش های کیفی و در گروه مطالعات پدیدارشناسیقرار م یگیرد. جامعه پژوهش را 24 نفر از سیاس تگذاران و خبرگان درزمینهتعیی نکننده های اجتماعی سلامت تشکیل دادند. روش نمون هگیری از نوع هدفمندطبقاتی غیرتصادفی بود. برای جم عآوری داده های کیفی، مصاحبه نیمه ساختارمندانجام شد. برای تحلیل یافته ها، روش تحلیل چارچوبی با نر مافزار nvivo انجام شد.یافته ها: اکثریت خبرگان اعتقاد داشتند مشکلات اقتصادی مهم ترین چالشموجود در این زمینه است. نبود برنامه ریزی مناسب و درازمدت در کشور درزمینهتعیی نکننده های اجتماعی سلامت، ضعف و یا فقدان مسیولیت پذیری اجتماعیدر کشور و نبود نظارت، عدم وجود نگرش فردی و سازمانی جامع هنگر و درنهایترویکرد بالینی و عدم توجه به عوامل محیطی؛ مهم ترین دلایل عدم اجرا و توفیقرویکرد تعیی نکننده های اجتماعی سلامت در کشور می باشد. راه اندازی سیستمپایش عدالت در سلامت در کشور ب همنظور ارایه شواهد لازم برای تصمی مگیریو توجیه سیاس تگذاران، بازبینی ساختار فعلی دفتر تعیی نکننده های اجتماعیسلامت، گسترش تحقیقات در این زمینه از مهم ترین راهکارهای موجود است.نتیجه گیری: توجه به تعیی نکننده های اجتماعی سلامت موجب ارتقای سطحسلامت در جامعه م یگردد. ارتقای همکاری بین بخشی در حوزه سلامت وتاکید بر تعیی نکننده های ساختاری و تعیی نکننده های اجتماعی نقش مهمیدر کاهش نابرابر یهای در سلامت دارد. ضروری است تا با اتخاذ این رویکرد درسیاست گذاران کشور، سلامت در همه سیاست ها جایگاه خویش را پیدا نماید.