اثر طولانی مدت مصرف قلیان بر ظرفیت هوازی، ضربان قلب زیربیشینه و استراحتی در مردان تمرین کرده و تمرین نکرده

زمینه و اهداف: مصرف قلیان زمینه ساز کاهش عملکرد ریوی است. اما، داده ها در خصوص اثرات فیزیولوژیکی آن در ورزشکاران جوان تمرین کرده و تمرین نکرده محدود است. بنابراین، هدف مطالعه حاضر بررسی اثر طولانی مدت مصرف قلیان بر ظرفیت هوازی (vo2max)، ضربان قلب استراحتی و زیربیشینه در مردان جوان تمرین کرده و تمرین نکرده بود.مواد و روش ها: چهل و نه مرد جوان (34-18 سال) به صورت هدفمند در گروه های زیر قرار گرفتند: 1 تمرین کرده قلیان (11 نفر)، 2 تمرین نکردهقلیان (14 نفر)، 3 تمرین کرده (12 نفر) و 4 تمرین نکرده (12 نفر). در طی سه سال گذشته، مردان تمرین کرده حداقل سه جلسه یک ساعته در هفته فعالیت هوازی داشتند، در حالیکه مردان تمرین نکرده یک سبک زندگی غیرفعال داشتند. در طی این سال ها، مردان قلیانی حداقل سه وعده در هفته مصرف داشتند. شاخص های vo2max، ضربان قلب استراحتی و زیربیشینه در همه گروه ها اندازه گیری شد.یافته ها: نتایج آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد، vo2max در گروه تمرین کرده به طور معناداری از سایر گروه ها بالاتر بود، هرچند در سایر گروه ها تفاوت معناداری مشاهده نگردید. ضربان قلب در پاسخ به فعالیت هوازی زیربیشینه و در حین استراحت در گروه های تمرین کرده (با و بدون مصرف قلیان) نسبت به گروه های تمرین نکرده (با و بدون مصرف قلیان) به طور معناداری پایین تر بود، اما در سایر گروه ها تفاوت معناداری یافت نشد.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش، بیانگر آثار نامطلوب مصرف قلیان بر ظرفیت هوازی در بین مردان جوان تمرین کرده دارد، اما به نظر می رسد که اثر تمرین هوازی در مقایسه با اثر مصرف قلیان بر پاسخ ضربان قلب به فعالیت هوازی زیربیشینه و استراحتی موثرتر است

Effects of Chronic Hookah Consumption on Aerobic Capacity, Resting and Sub maximal Heart Rate in Men Who Are Trained and Untrained

Background and Objective: Hookah consumption is an underlying decline in lung function. However, data are limited on the physiological effects in young trained and untrained men. The purpose of this study was to investigate the effects of chronic hookah consumption on aerobic capacity (VO2max), resting and submaximal heart rate in men who are trained and untrained.Materials and Methods: Fortynine young men (1834 years) were assigned into the following groups: a. trainedhookah (n = 11), b. untrainedhookah (n = 14), c. trained (n = 12) and d. untrained (n = 12). The trained men had done at least three sessions (1hour for each) of aerobic training a week during the past three years, while the untrained men had continued a sedentary lifestyle. Hookah smokers had smoked at least three times a week during the period. The VO2max, resting and submaximal heart rate indices were measured in all subjects.Results: Oneway analysis of variance showed that VO2max was significantly higher in trained group than the other groups, although no significant difference was observed in the other groups. Resting and submaximal heart rate were remarkably lower in the trained groups than in the untrained groups, but no significant difference was noted in the other groups.Conclusion: The results of the present study indicated that hookah smoking has a negative effect on aerobic capacity in men who are trained; however, it seems that the effect of aerobic training is higher than the effect of hookah on resting and submaximal heart rate indices.