مقایسه اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی و درمان کوتاه مدت راه حل محور بر عزت نفس، تنظیم شناختی هیجان و رفتار خود جرحی غیرخودکشی در دختران

زمینه و هدف: امروزه رفتار خودجرحی، شیوع قابل ملاحظه ای در بین نوجوانان یافته است. هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی و درمان کوتاه مدت راه حل محور بر عزت نفس، تنظیم شناختی هیجان و رفتار خود جرحی غیر خودکشی بود.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 45 دانش آموز از بین دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول سال تحصیلی 97-96 در شهرستان پردیس که حداقل یکبار رفتار خود جرحی غیر خودکشی را انجام داده بودند به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند (15 n1=n2=n3=). ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های عزت نفس آیزنک، تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج، رفتارها و کارکردهای خودجرحی کلونسکی و گلن بود. گروه های آزمایش تحت رفتار درمانی دیالکتیکی و درمان کوتاه مدت راه حل محور قرار گرفتند. داده ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند.یافته ها: بین اثربخشی درمان دیالکتیک با درمان راه حل محور بر کاهش رفتار خود جرحی(p<0.001 ) و تنظیم شناختی هیجان، تفاوت معنی داری مشاهده شد(p<0.05). و در متغیر عزت نفس تفاوت معنی داری وجود نداشت. میانگین نمرات رفتار خود جرحی گروه دیالکتیک در پس آزمون به طور معنی داری کمتر از میانگین نمرات گروه راه حل محور و گروه کنترل بود. میانگین گروه دیالکتیک در بعد ارزیابی مجدد مثبت به طور معنی داری بالاتر از میانگین گروه کنترل بود.نتیجه گیری: روش درمانی دیالکتیک نسبت به درمان راه حل محور بر افزایش خرده مقیاس ارزیابی مجدد مثبت در تنظیم شناختی هیجان و کاهش رفتار خود جرحی تاثیر بیشتری دارد.

Comparing the Effectiveness of group Dialectical Behavior Therapy and Solution-Focused Brief Therapy on Self-Esteem, Cognitive-Emotional Regulation and Non-Suicidal Self-Injury in daughters

Background and Objective: Today, selfinjury behavior has a significant outbreak among adolescents. The purpose of the present study was to compare the effectiveness of dialectical behavior therapy (DBT) and solutionfocused brief therapy (SFBT) on selfesteem, cognitive emotion regulation, and nonsuicidal selfinjury behavior.Materials and Methods: This study was semiexperimental research. The statistical population consisted of 45 students studying in junior high school in Pardis city (20172018). They were committed nonsuicidal selfinjury behavior at least for once. Using random access sampling method, the sample divided into two experimental groups and a control group (n1 = n2 = n3 = 15). The research tools included Eysenck rsquo;s selfesteem questionnaire (1976), Garnefski and Kraaij rsquo;s cognitive emotion regulation questionnaire (2006), and Klonowski and Glenn rsquo;s selfinjurious behaviors and functions (2009). Experimental groups were under the dialectical behavior therapy and solutionfocused (brief) therapy. The data were analyzed using multivariate analysis of covariance.Results: There was a significant difference between the effectiveness of dialectical behavior therapy with solutionfocused brief therapy on reducing selfinjury behavior (p <0/001) and cognitive emotion regulation (p<0/05). There wasn rsquo;t any significant difference in selfesteem variable. The mean scores of self injury behavior for the dialectical behavior therapy group in posttest was significantly lower than the mean scores of the solutionfocused brief therapy group and the control group. The mean of the dialectical behavior therapy group after a positive reappraisal was significantly higher than the mean of the control group.Conclusions: The method of dialectical behavior therapy compared to Solutionfocused therapy has a greater impact on increasing the positive reappraisal subscale in cognitive emotion regulation and decreasing selfinjury behavior.