مقایسه سبک زندگی ارتقادهنده سلامت و خودکارآمدی در دانشجویان دختر مبتلا و غیرمبتلا به دیسمنوره اولیه

زمینه و هدف: دیسمنوره اولیه (قاعدگی دردناک) یکی از شایع ترین دردها و بیماری های زنان است که می تواند آثاری منفی بر فعالیت های روزانه آنان داشته باشد. حفظ و ارتقای سلامت برای بهبود سبک زندگی ضروری به نظر می رسد. بنابراین این مطالعه با هدف مقایسه سبک زندگی ارتقادهنده سلامت و خودکارآمدی در دانشجویان دختر مبتلا و غیرمبتلا به دیسمنوره اولیه انجام گرفت.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی، توصیفی-تحلیلی با مشارکت 370 نفر از دانشجویان دانشکده پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه چهار قسمتیِ مشخصات جمعیت شناختی و قاعدگی، مقیاس شدت درد قاعدگی (vas)، پرسشنامه سبک زندگی ارتقادهنده سلامت و خودکارآمدی جمع آوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه21 و آمار توصیفی و آزمون های تی مستقل، کای دو و anova تجزیه و تحلیل شدند یافته ها: میانگین (انحراف معیار) سبک زندگی ارتقادهنده سلامت به ترتیب در دو گروه دانشجویان مبتلا و غیرمبتلا به دیسمنوره 2/67 (0/45) و 2/77 (0/47) و میانگین (انحراف معیار) خودکارآمدی به ترتیب 2/88 (0/61) و 2/81 (0/54) بود. بین دو گروه دانشجویان مبتلا و غیرمبتلا نمره کلی سبک زندگی ارتقادهنده سلامت (0/03 =p)، ابعاد فعالیت فیزیکی (0/02 =p)، مدیریت استرس (0/02 =p) و خودشکوفایی (0/03 =p) تفاوت آماری معنی داری وجود داشت، اما خودکارآمدی بین دانشجویان مبتلا و غیرمبتلا تفاوت آماری معنی داری نداشت (0/2 =p).نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد در دختران مبتلا به دیسمنوره اولیه نمره کلی سبک زندگی ارتقادهنده سلامت کمتر از دختران غیرمبتلا بود. بنابراین با افزایش آگاهی، آموزش و ارائه راهکارهای مناسب به این دختران در زمینه ارتقای سبک زندگی سالم و به دنبال آن بهبود کیفیت زندگی، می توان کمک شایانی به این افراد کرد.

Comparison of Health Promoting Lifestyle and Self-Efficacy in Female Students with and Without Primary Dysmenorrhea

Background and Objective: Primary dysmenorrhea is one of the most common complaints in adolescent and young women which can have negative effects on their daily activities. Therefore, to improve their life style, preservation and advancement of their health status seems to be necessary. This aim of this study was to compare health promoting lifestyle and selfefficacy in females with and without primary dysmenorrhea.Methods: This was a crosssectional, descriptiveanalytical study. The study population were 370 students of the Faculty of Medicine, Islamic Azad University, Tabriz Branch. Data was collected using a fourpart questionnaire: personal and menstrual characteristic, Visual Analog Scale (VAS), health promoting behaviors questionnaire and selfefficacy. Data analysis was performed using SPSS software version 21 by descriptive statics, independent ttest, chi squared and ANOVA.Results: The mean (SD) of Health promoting lifestyle were respectively 2.67 (0.45) and 2.77 (0.47) in students with and without primary dysmenorrhea. The mean (SD) of selfefficacy were respectively 2.88 (0.61) and 2.81 (0.54) in students with and without primary dysmenorrhea. There were significant differnces between the two groups regarding total score of health promoting lifestyle (P= 0.03), aspects of physical activity (P0.02), stress management (P=0.02) and spiritual growth (P=0.03),. However, there was no significant difference regarding selfefficacy in students with and without dysmenorrhea (P=0.2).Conclusion: Total score of health promoting lifestyle in females with dysmenorrhea was lower than those without dysmenorrhea. Therefore, we could help these girls significantly with increasing awareness, educating and providing appropriate methods to improve their lifestyle.