ارزیابی آموزش مبتنی بر تئوری بر مولفه‌های بهداشت روان در سالمندان

زمینه و هدف: استرس، اضطراب و افسردگی از عوامل مهم بسیاری از آسیب های روانی و اجتماعی هستند. با توجه به آسیب پذیری سالمندان در برابر اثرات منفی این عوامل، برای کنترل این عوامل، مطالعۀ حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مبتنی بر تئوری رفتار برنامه ریزی شده بر مولفه های بهداشت روان در سالمندان صورت گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعۀ تجربی، 100 سالمند (دو گروه 50نفره) با سن بالای 60 سال شرکت کردند. سالمندان به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و مقایسه تقسیم شدند. اطلاعات براساس پرسش نامۀ استاندارد dass نسخۀ 21 و پرسش نامۀ محقق ساخته، که روایی و پایایی آن تایید شده، جمع آوری شد. طی 10 جلسۀ 70دقیقه ای، متناسب با سازه های تئوری رفتار برنامه ریزی شده، به گروه مداخله آموزش داده شد. داده های دو گروه قبل و 8 هفته پس از مداخلۀ آموزشی جمع آوری شد. سپس داده ها به وسیلۀ نرم افزار spss نسخۀ 20 و آزمون های آماری کای اسکوئر، مان ویتنی، t مستقل و t زوجی تجزیه وتحلیل شدند.یافته ها: در این پژوهش میانگین نمرۀ تمامی سازه ها (آگاهی، نگرش، هنجارهای انتزاعی، کنترل رفتاری درک شده) 8 هفته پس از آموزش در گروه مداخله به طور معناداری بیشتر و میانگین نمرۀ dass (استرس، اضطراب، افسردگی) کمتر از گروه مقایسه بود (0/001>p).نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش و تاثیر مثبت برنامۀ آموزشی مبتنی بر تئوری رفتار برنامه ریزی شده درخصوص کنترل اضطراب، استرس و افسردگی، انتظار می رود با گنجاندن برنامه های آموزشی کارآمد در مراقبت از سالمندان، گامی در جهت ارتقای سلامت روان سالمندان و درنتیجه سلامت جامعه برداشته شود.