تاثیر آموزش برنامۀ توانمندسازی خودتنظیمی بر کارکردهای عصب‌شناختی دانش‌آموزان با اختلال ریاضی

زمینه و هدف: دانش آموزانِ با اختلال ریاضی با عوامل متعدد عصب شناختی مواجه هستند که بر کیفیت زندگی آنان تاثیر می گذارد. با توجه به ارتباط کارکردهای عصب شناختی با خودتنظیمی، یکی از روش هایی که می تواند بر دانش آموزان با اختلال ریاضی کمک کند، آموزش توانمندسازی خودتنظیمی است. هدف پژوهش حاضر، تعیین تاثیر آموزش برنامۀ توانمندسازی خودتنظیمی بر کارکردهای عصب شناختی دانش آموزان با اختلال ریاضی بود. مواد و روش ها: طرح تحقیق نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. نمونۀ پژوهش 26 نفر از دانش آموزان با اختلالِ ریاضی شهرستان رشت در سال تحصیلی 971396 بودند که به طور دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها از آزمون برج هانوی، آزمون استروپ، آزمون اِن بَک، و آزمون دسته بندی کارت ویسکانسین در مراحل قبل و بعد از آموزش استفاده شد. گروه آزمایش به مدت 12 جلسه، تحت آموزش گروهی برنامۀ توانمندسازی خودتنظیمی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری و از طریق نرم افزار spss نسخۀ 24 تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که در میانگین نمرات گروه های آزمایش و گواه در هر چهار کارکرد عصب شناختی تفاوت معنی داری وجود دارد؛ به عبارت دیگر آموزش برنامۀ توانمندسازی خودتنظیمی باعث ارتقای معنادار برنامه ریزی اجرایی، توجه انتخابی، عملکرد حافظۀ فعال و انعطاف پذیری شناختی دانش آموزان با اختلال ریاضی شد (0/001>p).نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، برنامۀ توانمندسازی خودتنظیمی می تواند در بهبود مهارت های شناختی دانش آموزان با اختلال ریاضی، از کارایی لازم برخوردار باشد؛ بنابراین پیشنهاد می شود که این مداخله در آموزش دانش آموزان با اختلال ریاضی به کار گرفته شود.