مقایسۀ تاثیر آموزش بهداشت به دو روش آموزش حضوری و پیامکی بر سبک زندگی و میزان فشارخون پرسنل نظامی مستعد به فشارخون بالا

زمینه و هدف: یکی از مداخلات اساسی برای کاهش شیوع فشارخون بالا، آموزش سبک زندگی سالم است. مطالعۀ حاضر با هدف ارزیابی اثربخشی آموزش حضوری و پیامکی بر میزان فشارخون و سبک زندگی تعدادی از نیروهای نظامی مستعد به فشارخون بالا صورت گرفت. مواد و روش ها: در قالب یک مطالعۀ نیمه تجربی، تعداد 100 نفر از نیروهای نظامی به طور تصادفی به دو گروه آموزش حضوری و آموزش پیامکی تقسیم شدند. ارزیابی اولیه با استفاده از اندازه گیری میزان فشارخون سیستولیک و دیاستولیک در هر دو گروه همراه با سنجش شاخص هایی مثل سبک زندگی، شاخص توده بدنی و میزان فعالیت فیزیکی صورت گرفت. سپس دو گروه در قالب دو شیوۀ آموزش حضوری و آموزش پیامکی مورد مداخله قرار گرفتند و پس از گذشت سه ماه از پایان مداخله، بار دیگر متغیرهای مطالعه ارزیابی شدند. یافته ها: میانگین فشارخون سیستولیک در هردو گروه آموزش حضوری و آموزش پیامکی، در بازۀ زمانی قبل تا بعد از مداخله، کاهش معنی داری را نشان داد. متغیرهای وزن، شاخص توده بدنی و سطح فعالیت فیزیکی نیز در هر دو گروه، تغییرات مثبت جالب توجهی را از قبل تا بعد از مداخلۀ آموزشی نشان دادند. نمرۀ کلی سبک زندگی در هر دو گروه بهبود عمده ای را نشان داد؛ ولی در گروه آموزش پیامکی، تغییر محسوسی در ابعاد مربوط به مسئولیت پذیری سلامت، رشد معنوی و روابط بین فردی ملاحظه نشد. نتیجه گیری: روش آموزش پیامکی می تواند تا حدودی همانند روش آموزش حضوری در ایجاد تغییر در برخی از رفتارهای مربوط به سبک زندگی و به تبع آن کنترل فشارخون موثر واقع شود.

A Comparison Between Impact of a Health Education Program Using In-situ Training and Text-Messaging on Lifestyle and Blood Pressure in Military Personnel at Risk of Hypertension

Background and Objective: A basic intervention to reduce prevalence of the disease is educating healthy lifestyle particularly for those who are at risk. Present study aimed to assess the effectiveness of two methods of insitu training and text messaging on blood pressure and lifestyle in a number of military forces susceptible to hypertension. Methods: Using a quasiexperimental study, 100 individuals from military forces were randomly assigned to either insitu training or text messaging groups. Initial assessment on systolic and diastolic blood pressure as well as lifestyle, body mass index, and physical activity were conducted. Then both groups experienced an educational intervention either by insitu training or text messaging. Three months after the intervention all variables were assessed again and the data were analyzed by student ttest and Chisquare statistical tests. Results: Systolic blood pressures in average revealed a significant reduction in both groups after intervention compared to baseline. Variables such as weight, body mass index, and physical activity improved in both groups after intervention. Although, the lifestyle total score changed considerably in both groups, in the textmessaging group there was no notable change in domains including health responsibility, spiritual growth, and interpersonal relationships. Conclusion: Text messaging to somewhat may be effective as well as insitu training to change some health related behaviors and consequently be resulted in blood pressure control.