تاثیر آموزش مهارت‌های تنظیم هیجان بر خودکنترلی، سبک‌های خوردن و نمایۀ تودۀ بدنی در دانشجویان مبتلا به اضافه‌وزن

زمینه و هدف: اضافه وزن یکی از مشکلات سلامتی در تمام جوامع است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های تنظیم هیجان بر خودکنترلی، سبک های خوردن و نمایۀ تودۀ بدنی در دانشجویانی که اضافه وزن داشتند، انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه یک طرح نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بود. جامعۀ آماری، در برگیرندۀ تمامی دانشجویان دختر دچار اضافه وزن دانشگاه پیام نور رضوانشهر بود. نمونۀ پژوهش 34 فرد مبتلا به اضافه وزن بودند که به طور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (17 نفر در هر گروه). . برای جمع آوری داده ها از پرسشنامۀ خودکنترلی و پرسشنامۀ رفتار خوردن داچ استفاده شد. همچنین، نمایۀ تودۀ بدنی با تقسیم وزن (برحسب کیلوگرم) بر مجذور قد (برحسب متر) اندازه گیری شد. آموزش تنظیم هیجان طی 12 جلسه در گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکرد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و از طریق نرم افزارspss نسخۀ 23 تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات خودکنترلی، سبک های خوردن و نمایۀ تودۀ بدنی، پس از آموزش تنظیم هیجان، در گروه های آزمایش و کنترل تفاوت معناداری داشته است (p<0/01) و این تفاوت در مرحلۀ پیگیری نیز حفظ شد (p<0/01). به عبارت دیگر، آموزش تنظیم هیجان منجر به افزایش میانگین نمرات خودکنترلی و کاهش میانگین نمرات سبک های خوردن و نمایۀ تودۀ بدنی در آزمودنی های گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد.نتیجه گیری: آموزش مهارت های تنظیم هیجان بر خودکنترلی، سبک های خوردن و نمایۀ تودۀ بدنی اثرگذار است. بنابراین پیشنهاد می شود که این مداخله در درمان اضافه وزن و چاقی به کار گرفته شود.

تأثیر آموزش مهارت‌های تنظیم هیجان بر خودکنترلی، سبک‌های خوردن و نمایۀ تودۀ بدنی در دانشجویان مبتلا به اضافه‌وزن

زمینه و هدف: اضافه وزن یکی از مشکلات سلامتی در تمام جوامع است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های تنظیم هیجان بر خودکنترلی، سبک های خوردن و نمایۀ تودۀ بدنی در دانشجویانی که اضافه وزن داشتند، انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه یک طرح نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بود. جامعۀ آماری، در برگیرندۀ تمامی دانشجویان دختر دچار اضافه وزن دانشگاه پیام نور رضوانشهر بود. نمونۀ پژوهش ۳۴ فرد مبتلا به اضافه وزن بودند که به طور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (۱۷ نفر در هر گروه). . برای جمع آوری داده ها از پرسشنامۀ خودکنترلی و پرسشنامۀ رفتار خوردن داچ استفاده شد. همچنین، نمایۀ تودۀ بدنی با تقسیم وزن (برحسب کیلوگرم) بر مجذور قد (برحسب متر) اندازه گیری شد. آموزش تنظیم هیجان طی ۱۲ جلسه در گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکرد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و از طریق نرم افزارSPSS نسخۀ ۲۳ تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات خودکنترلی، سبک های خوردن و نمایۀ تودۀ بدنی، پس از آموزش تنظیم هیجان، در گروه های آزمایش و کنترل تفاوت معناداری داشته است (۰/۰۱ > P) و این تفاوت در مرحلۀ پیگیری نیز حفظ شد (۰/۰۱ > P). به عبارت دیگر، آموزش تنظیم هیجان منجر به افزایش میانگین نمرات خودکنترلی و کاهش میانگین نمرات سبک های خوردن و نمایۀ تودۀ بدنی در آزمودنی های گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد.نتیجه گیری: آموزش مهارت های تنظیم هیجان بر خودکنترلی، سبک های خوردن و نمایۀ تودۀ بدنی اثرگذار است. بنابراین پیشنهاد می شود که این مداخله در درمان اضافه وزن و چاقی به کار گرفته شود.