بررسی تاثیرآموزش مهارت‌های ارتباطی بر ابعاد سازگاری زناشویی والدین دانش‌آموزان کم توان ذهنی

هدف: هدف این پژوهش، بررسی تاثیر آموزش مهارت‌های ارتباطی بر ابعاد سازگاری زناشویی والدین دانش‌آموزان کم توان ذهنی شهر اصفهان است. روش: طرح پژوهش از نوع نیمه‌تجربی است. جامعه آماری کلیه والدین دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی شهر اصفهان بود. نمونه این پژوهش، 30 زوج از والدین دانش‌آموزان کم توان ذهنی که به صورت تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب و سپس در دو گروه آزمایش (15 زوج) و کنترل (15 زوج) جایگزین شدند. برای جمع‌آوری داده ها از پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپانیر استفاده گردید. آموزش مهارت‌های ارتباطی در 9 جلسه به گروه آزمایش، آموزش داده شد. بدین ترتیب که ابتدا بعد از انجام پیش‌آزمون از هر دو گروه، برنامه مداخله ارایه گردید. در ادامه، پس‌آزمون روی دوگروه صورت گرفت. سپس بعد از چهار هفته با اجرای آزمون پیگیری پایداری، اثر آموزش مهارت‌های ارتباطی بررسی شد. برای تحلیل داده‌ها از مدل آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مهارت‌های ارتباطی، باعث افزایش سازگاری زناشویی در تمامی ابعاد آن در دو مرحله پس‌آزمون و پیگیری می‌شود (001/0p?). نتیجه‌گیری: از این رو پیشنهاد ‌می‌گردد که سازمان‌های مسیول آموزش مهارت‌های ارتباطی را برای والدین دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی فراهم نماید.