تاثیر روش رابطه درمانی بر کاهش نشانگان در کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای

هدف: هدف این پژوهش، تعیین اثربخشی رابطه درمانی بر کاهش علایم اختلال نافرمانی مقابله ای (odd) در کودکان است. روش: طرح پژوهش از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ?? دانش آموز با تشخیص odd انتخاب شدند. والدین این کودکان به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (??n=) و کنترل (??n=) قرار گرفتند. افراد گروه آزمایش تحت آموزش رابطه درمانی قرار گرفتند، اما گروه کنترل آموزش خاصی دریافت نکرد. تمام شرکت‌کنندگان در سه موقعیت پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری، پرسشنامه علایم مرضی کودکان (گادو و اسپیرافکن, ????) را تکمیل نمودند. برای تحلیل داده ها از روش های آزمون تکرار سنجش دوعاملی و آزمون مقایسه های جفتی استفاده شد. یافته ها: تحلیل نتایج نشان داد که علایم اختلال نافرمانی مقابله ای کودکان در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری یافته است. نتیجه گیری: رابطه درمانی، به عنوان یک روش آموزشی، برای درمان اختلال نافرمانی مقابله-ای موثر واقع شده و موجب کاهش نشانگان این اختلال در کودکان می-شود.