اثر تجربه بر قضاوت شنوندگان درباره وضوح گفتار کودکان کم‌شنوا

هدف: این پژوهش به منظور بررسی اثر تجربه شنوندگان درباره گفتار کودکان کم‌شنوا و قضاوت آنان از وضوح گفتار این کودکان انجام شد. روش: جامعه آماری این پژوهش کلیه کودکان کم‌شنوای 4 تا 7 ساله مراجعه کننده به یک مرکز آموزش و توانبخشی در شهر کرج بود. نمونه آماری شامل 26 کودک دارای معیارهای ورود و خروج بود که به روش دردسترس انتخاب شدند. نمونه گفتار محاوره‌ای هر یک از کودکان ضبط و به 4 شنونده (مادر، شنونده ناآشنا، شنونده کم‌تجربه، و شنونده باتجربه) ارایه شد. شنوندگان باید هرچه را درک می‌کردند، بیان می‌نمودند. گفته‌های شنوندگان با گفته‌های کودک مطابقت داده شد و بدین ترتیب نمره وضوح گفتار هر کودک بدست آمد. داده‌ها با آزمون اندازه‌گیری‌های مکرر تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که به طور کلی قضاوت 4 گروه شنونده درباره وضوح گفتار کودکان کم‌شنوا متفاوت است (p < 0/001). مقایسه دو به دوی میانگین‌های وضوح گفتار نشان داد که فقط قضاوت شنوندگان ناآشنا و شنوندگان کم‌تجربه با یکدیگر یکسان است (p=0/382). نتیجه‌گیری: در ارزیابی‌های بالینی، قضاوت شنونده از وضوح گفتار کودک کم‌شنوا به میزان آشنایی او با این نوع گفتار بستگی دارد.