مقایسه اثربخشی آموزش ادراک دیداری و شنیداری بر توانایی خواندن کودکان نارساخوان

هدف: در این پژوهش، اثربخشی آموزش ادراک دیداری و ادراک شنیداری بر توانایی خواندن کودکان نارساخوان پایه سوم ابتدایی خمینی‌شهر مورد مقایسه قرار گرفته است.روش: پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با گروه آزمایش و کنترل بود. بدین منظور 30 دانش‌آموز دختر سوم ابتدایی از شهرستان خمینی شهر به شیوه نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه 10 نفری (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده عبارتند از: آزمون هوشی وکسلر کودکان، ویرایش سه که برای سنجش بهره هوشی کودکان 6-16 ساله می‌توان از آن بهره گرفت، و آزمون تشخیص سطح خواندن. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که آموزش ادراک دیداری و شنیداری بر توانایی خواندن کودکان نارساخوان در سطح (0001/0p < )موثر بوده است. نتایج آزمون کمترین تفاوت معنادار نیز نشان داد که بین دو روش ادراک دیداری و شنیداری تفاوت معناداری وجود ندارد، نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که با توجه به اینکه یکی از مشکلات کودکان نارساخوان، نقص در مهارت‌های ادراکی (ادراک دیداری و ادراک شنیداری) است. لذا می‌توان در کنار سایر روش‌های آموزشی و درمانی از آموزش ادراک دیداری و شنیداری نیز استفاده نمود.