مقایسه عزت نفس و سلامت روان در نابینایان ورزشکار و غیرورزشکار 13 تا 30 سال شهرستان مشهد

هدف: این پژوهش به دنبال بررسی و مقایسه عزت نفس و سلامت روان و تعیین رابطه این متغیرها در نابینایان ورزشکار و غیرورزشکار 13 تا 30 سال شهرستان مشهد در سال 1389 می باشد.روش: در یک پژوهش زمینه ای، از تمام افراد شرکت کننده در اولین المپیاد کشوری نابینایان شهرستان مشهد، 100 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده (59 ورزشکار و 41 غیرورزشکار) انتخاب شدند و پرسشنامه های سلامت-عمومی و مقیاس عزت نفس روزنبرگ را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری یومن ویتنی، t مستقل، ضریب همبستگی اسپیرمن و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین عزت نفس و سلامت روان در نابینایان ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنی داری وجود دارد (01/0 > p). در نابینایان ورزشکار، بین سلامت روان و خرده مقیاس‌های اختلال در کارکرد اجتماعی و افسردگی با عزت نفس، رابطه منفی معنی داری مشاهده شد (01/0 > p)، اما بین نشانه های جسمانی و اضطراب با عزت نفس، رابطه معنی داری بدست نیامد. همچنین،در گروه غیرورزشکار، بین سلامت روان و خرده مقیاس های آن با عزت نفس رابطه معنی داری وجود نداشت. تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که در گروه ورزشکار، اختلال در کارکرد اجتماعی پیش بینی کننده مناسبی برای عزت نفس می باشد. نتیجه گیری: این پژوهش نقش مهم ورزش در بهبود عزت نفس و سلامت روان در نابینایان ورزشکار را نشان می دهد. بنابراین، برای ارتقای متغیرهای روان شناختی در افراد نابینا، ترغیب و تشویق آنها به انجام دادن فعالیت های ورزشی مهم به نظر می‌رسد.