بررسی مقایسه‌ای مهارت‌های بینایی-حرکتی در دانش‌آموزان سن دبستانی دارای افت شنوایی عمیق و عادی

هدف: این پژوهش به منظور مقایسه مهارت های بینایی- حرکتی در دانش آموزان سن دبستانی دارای افت شنوایی عمیق و همسالان عادی اجرا شده است. روش: تحقیق حاضر در قالب طرح پس‌رویدادی و با استفاده از آزمون مهارت های بینایی- حرکتی، نسخه بازبینی شده (گاردنر، 1995) صورت گرفت. به علت محدودیت دسترسی به دانش-آموزان با آسیب شنوایی عمیق، نمونه ها از تمامی دانش‌آموزانی که واجد شرایط ورود به این پژوهش بودند، از دو مدرسه ناشنوایان پسرانه و دخترانه به تعداد 41 نفر (20 پسر و 21 دختر) انتخاب شده و به تعداد برابر از دانش آموزان عادی از دو مدرسه ابتدایی پسرانه و دخترانه نمونه‌گیری به شکل تصادفی انجام شد. در مرحله بعد، آزمون فوق بر روی 82 نفر از دانش آموزان با آسیب شنوایی عمیق و عادی 6 تا 12 ساله شهر کرج، اجرا گردید. یافته‌ها: تفاوت معناداری بین مهارت بینایی- حرکتی دانش آموزان دارای افت شنوایی عمیق و عادی وجود دارد (01/0 p < ). علاوه بر این، دو گروه در مهارت های بینایی- فضایی، تجزیه و تحلیل بینایی و یکپارچگی بینایی حرکتی نیز تفاوت معنادار داشتند (01/0p < ). نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشان می دهد که یکی از حیطه هایی که در کودکان با افت شنوایی عمیق ممکن است دچار اختلال باشد، مهارت بینایی- حرکتی و زیرمجموعه مهارت های مرتبط با آن است. بنابراین بکارگیری روش های ارزیابی جهت شناسایی نقاط ضعف دانش آموزان در این زمینه و ارایه برنامه های توانبخشی مناسب برای کودکان با آسیب شنوایی عمیق ضروری است.