اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر انزوای اجتماعی، درماندگی روان ‌شناختی و دلزدگی تحصیلی کودکان با اختلال یادگیری ویژه

هدف: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر انزوای اجتماعی، درماندگی روان‌شناختی و دلزدگی تحصیلی کودکان با اختلال یادگیری انجام شد. روش: روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش کودکان با اختلال یادگیری شهر دزفول در سال 1402 بودند. حجم نمونه پژوهش شامل 30 نفر از این کودکان بود که با روش نمونه‌گیری در دسترس و با توجه به ملاک‌های ورود و خروج مطالعه انتخاب شدند. گروه آزمایش مداخله آموزشی را هشت جلسه 90 دقیقه­ای هفتگی دریافت نمودند. پرسش‌نامه‌های مورد استفاده در این پژوهش شامل انزوای اجتماعی، درماندگی روان‌شناختی و دلزدگی تحصیلی  بود. داده‌ها با تحلیل کوواریانس تک‌متغیره، با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج نشان داد بین گروه‌های آزمایش و گواه از نظر انزوای اجتماعی، درماندگی روان‌شناختی و دلزدگی تحصیلی  تفاوت معنی‌داری وجود داشت (0.001>p). به عبارت دیگر درمان مبتنی بر شفقت باعث بهبود انزوای اجتماعی، درماندگی روان‌شناختی و دلزدگی تحصیلی  شد. نتیجه‌گیری: منطبق با یافته‌های این پژوهش می‌توان مداخله مبتنی بر شفقت را به عنوان یک روش کارا جهت کاهش انزوای اجتماعی، درماندگی روان‌شناختی و دلزدگی تحصیلی کودکان با اختلال یادگیری پیشنهاد داد. 

effectiveness of compassion-based therapy on the social isolation, psychological disturbance and academic boredom of children with learning disabilities

objective: the purpose of this study was to assess the effectiveness of compassion-based therapy on the social isolation, psychological distress and academic boredom of children with learning disabilities. method: the research method was semi-experimental with a pre-test and post-test design with a control group. the statistical population included children with learning disabilities in dezful city in 2023. the sample size included 30 of these children, who were selected by available sampling method and according to the study entry and exit criteria. the experimental group received eight 90-minute weekly sessions of the educational intervention. the questionnaires used in this research were social isolation, psychological distress and academic boredom. data were analyzed by univariate analysis of covariance using the spss software (ver. 22). results: the findings showed that there was a significant difference between the experimental and control groups in terms of social isolation, psychological disturbance and academic boredom (p<0.001). in other words, compassion-based therapy improved the social isolation, psychological distress, and academic burnout of children in the experimental group. conclusion: according to the findings of the present study, compassion-based intervention can be suggested as an effective method to increase social isolation, psychological distress, and academic boredom in children with learning disabilities.