ارزشیابی برنامه درسی راسته‌دوزی دوره متوسطه حرفه‌ای‌دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی

هدف: بررسی برنامه درسی راسته‌دوزی دوره متوسطه حرفه‌ای دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی را در مراکز شهر مشهد طی سال تحصیلی 89-1388 بود. روش: در این تحقیق 4 گروه که شامل دانش‌آموزان، کارگاههای حرفه آموزی، معلمان و مدیران مراکز پنج‌گانه (سه هنرستان دخترانه و دو هنرستان پسرانه) شهر مشهد در هر سه پایه تحصیلی بود بررسی شدند. بر اساس مدل ارزشیابی هدف محور هاموند و با استفاده از انواع سیاهه‌های ارزیابی، فرم‌های مشاهده، انجام مصاحبه و برگزاری آزمونهای پیشرفت تحصیلی به سوالات پژوهش پاسخ داده شد. سوالات کیفیت سازمان‌دهی محیط کارگاهی و تجهیزات کارگاه، کیفیت فرایند تدریس معلمان و میزان حصول به اهداف آموزشی پیش بینی شده و مورد انتظار را اساس قرار داده‌اند. یافته‌ها: میانگین به دست آمده از یافته‌های مربوط به سازمان‌دهی محیط کارگاهی، تجهیزات و ابزار کارگاهی نشان از ضعف سازمان‌دهی محیط کارگاهی و مطلوب بودن مواد و تجهیزات آن دارد. نتایج تحلیل واریانس مولفه‌های مشاهده کیفیت تدریس معلمان نشان داد که تفاوت معناداری بین کیفیت تدریس در ابعاد مختلف در سه پایه از حیث مطلوبیت وجود ندارد. ارزیابی توانمندیهای شناختی و مهارتی عام و خاص دانش‌آموزان نیز نتایج متفاوتی بر حسب پایه تحصیلی به دست داد. نتیجه‌گیری: برنامه درسی اجرا شده در رشته راسته‌دوزی، در رسیدن به برخی اهداف پیش بینی‌شده نسبتاً موفق بوده و در برخی از آنها موفق نبوده است و این موارد نیاز به تعمق و برنامه ریزی دارد.