مقایسه اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر پاسخ به مداخله و مداخله‌ی یکپارچگی حسی_حرکتی بر ضرب‌آهنگ شناختی دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری

هدف: هدف پژوهش، مقایسه اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر پاسخ به مداخله و مداخله ی یکپارچگی حسی_حرکتی بر ضرب آهنگ شناختی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری بود. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری بود. جامعه آماری دانش آموزان دارای اختلال نارساخوانی پایه اول، دوم و سوم ابتدایی مراجعه کننده به مرکز اختلالات یادگیری آموزش و پرورش شهر سمنان در سال تحصیلی -١٤٠١ ١٤٠٠ بودند. تعداد ٤٥ دانش آموز ٨ تا ١٠ ساله با نارساخوانی به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه ١٥ نفره (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) جایگزین شدند. گروه های آزمایش مدت ٨ جلسه ٦٠ دقیقه ای تحت مداخله قرار گرفتند. گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. دروه پیگیری پس از گذشت ٣ ماه انجام شد. ابزار سنجش چک لیست نشانه های ضرب آهنگ شناختی کند (sct )بود. داده ها با استفاده از روش آنوای دو عاملی آمیخته توسط نرم افزار -26-spss تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: یافته ها نشان داد نمره ضرب آهنگ شناختی کند بین گروه های آزمایش و کنترل تفاوت معناداری دارد (٠/٠٥>p). بر اساس نتایج، هر دو مداخله اثربخش بوده، پایداری اثر داشتند، اما میزان تاثیر آموزشی مبتنی بر پاسخ به مداخله بیشتر از گروه مداخله ی یکپارچگی حسی و حرکتی بود. نتیجه گیری: مداخله آموزشی مبتنی بر پاسخ به مداخله و مداخله ی یکپارچگی حسی_حرکتی میتوانند به عنوان مداخله ای سودمند برای کمک به دانش آموزان دارای اختلال نارساخوانی و ضرب آهنگ شناختی کند در مدارس ابتدایی و مراکز مشکلات یادگیری استفاده شوند.

comparing the effectiveness of educational program based on response to intervention and sensory-motor integration intervention on the cognitive rhythm of students with learning disabilities

purpose: the purpose of the present research was to compare the effectiveness of educational program based on response to intervention and sensory-motor integration intervention on the cognitive rhythm of students with learning disabilities. method: the research method was semi-experimental with a pre-test/post-test design with a control group and a follow-up period. of the research population included students with dyslexia in the first, second and third grades of elementary school who referred to the learning disorders center in semnan city in the academic year 2021-2022. overall, 45 students with dyslexia (aged 8-10 years) were selected through purposive sampling and randomly replaced in three groups of 15 (two experimental groups and one control group). the experimental groups were subjected to intervention for eight sessions of 60 minutes. the control group did not receive any intervention. follow-up was done after three months. the measuring tool was slow cognitive rhythm (sct) symptoms checklist. the data were analyzed using the mixed two-factor anova method by spss-26 software. findings: the findings showed a significant difference between the experimental and control groups in the sct score (p<0.05). according to the results, both interventions were effective and had a stable effect, but the educational impact based on the response to intervention was more than that of the sensorymotor integration intervention. conclusion: educational intervention based on response to intervention and sensory-motor integration intervention can be used as a beneficial approach to help students with dyslexia and slow cognitive rhythm in elementary schools and centers for learning problems.