مدرسه بر پیوند با اثربخشی مشارکت خانه- مدرسه و تعامل با همسالان دانش‌آموزان دارای اختلال نقص‌توجه/بیش‌فعالی

هدف: هدف پژوهش حاضر مطالعه اثربخشی برنامه مشارکت خانه مدرسه بر پیوند با مدرسه و تعامل با همسالان در دانش‌آموزان پسر دارای اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی بود. روش‌: روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری اطلاعات نیمه‌آزمایشی از نوع پیش آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه‌ی پژوهش شامل تمامی مادران، معلمان و دانش آموزان پسر دارای اختلال نقص‌توجه/بیش فعالی پایه‌ی پنجم و ششم ابتدایی مدارس ناحیه 2 شهر تبریز در سال تحصیلی 14011400 بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس  تعداد 30 نفر از این دانش آموزان انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. از مقیاس های پیوند با مدرسه (sbq) و تعامل با همسالان(ipr) برای جمع‌آوری داده ها در پیش و پس‌آزمون استفاده شد. برنامه آموزشی مشارکت خانه مدرسه در نه جلسه آموزشی برای مادران و معلمان برگزار شد. یافته‌ها: تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس چندمتغیره و با نرم افزار spss 16 انجام شد و یافته‌ها نشان داد که نمرات آزمودنی ها در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون به لحاظ  آماری تفاوت معناداری وجود داشت، یعنی در روابط با همسالان و پیوند با مدرسه در گروه آزمایش تغییر معناداری تحت تاثیر مداخله برنامه مشارکت خانه مدرسه به وجود آمده بود(0.05>p). نتیجه‌گیری: به‌واسطه اثربخش بودن برنامه آموزشی مشارکت خانه مدرسه، طراحی و اجرای این برنامه برای سایر گروه‌های نارسایی های تحولی، معلمان و والدین آنها پیشنهاد می شود.

the effectiveness of home-school collaboration on school bonding and peer relation students with attention-deficit/hyperactivity disorder

objectives: the aim of the current research was to study the effectiveness of the home school collaboration training program on school bonding and peer relation in boy students with attention deficit/hyperactivity disorder. methods : the method of research was practical and quasi experimental pretest posttest with a control group. the study population included mothers, teachers, and boy students with attention deficit/ hyperactivity disorder in schools in the 4th district of tabriz in 2021. using the convenience sampling method, 30 of these students were selected and randomly assigned into experimental and control groups. the school bonding questionnaire (sbq) and hudson’s index of peers relation(ipr) were used to collect the data before and after the test. the home school collaboration training program was carried out in nine training sessions for parents and teachers. results: data analysis used with multivariate analysis of covariance and spss 16 revealed that there was a statistically significant difference between the scores of the subjects in the two stages of pre test and post test. in the same vein, there was a significant change in peer relationships and school bonds in the experimental group under the influence of the home school collaboration training program. conclusions: due to the effectiveness of the home school collaboration training program, the development and implementation of this program is recommended for other groups with disabilities, teachers, and their parents.