کاهش رفتارهای خود آسیب‌رسان و دگر آسیب‌رسان در کودکان مبتلابه اختلال اوتیسم به کمک تمرین هاتا یوگا

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین هاتا یوگا بر  کاهش رفتارهای خود آسیب‌رسان و دگر آسیب‌رسان در کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم بود. روش: روش پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح تحقیق پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه و از نظر هدف جزء پژوهش‌های کاربردی بود. جامعه آماری شامل 51 کودک  5 تا 12  ساله مبتلا به اختلال اوتیسم در مراکز آموزش و توانبخشی کودکان استثنایی شهر سقز در بهار و تابستان سال 1396 بودند. تعداد نمونه نیز با توجه به روش نمونه‌گیری در دسترس 24 نفر بود که به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده در دو گروه 12 نفری کنترل و آزمایش انتصاب شدند و تحت یک برنامه تمرینی 3 بار در هفته به مدت 14 هفته و هر جلسه شامل 45 دقیقه قرار گرفتند و به آزمون تشخیصی اوتیسم گیلیام و سیاهه مشکلات رفتاری روژهان و همکاران (2001) پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون کواریانس تک متغیره انجام شد. یافته‌ها: نتایج  نشان داد که برنامه تمرینی یوگا موجب کاهش  رفتارهای آسیب به خود  و رفتارهای آسیب به دیگران (0.05>p)، در گروه آزمایش شد ولی یر رفتارهای کلیشه ای اثر معناداری نداشت. نتیجه‌گیری: با توجه به این که کودکان اوتیسم سطح پایینی از آمادگی جسمانی را دارا می باشند، لازم است از برنامه تمرینی یوگا در برنامه های آموزشی و برنامه های اوقات فراغت آن ها استفاده  شود.

reducing self-injurious and other-injurious behaviors in children with autism using hatha yoga practice

objective: the aim of the present study was to investigate the effect of hatha yoga practice on reducing self harm and other harm behavior in children with autism. method:  the method of the current research was semi experimental with a pre test post test research design with a control group, and in terms of its purpose, it was a part of applied research. the statistical population included 51 children aged 5 to 12 with autism disorder in the education and rehabilitation centers for exceptional children in saqqez city in the spring and summer of 2016. according to the available sampling method, the number of samples was 24 people who were appointed by simple random sampling in two groups of 12 people, control and experimental, and were subjected to an exercise program 3 times a week for 14 weeks and each session included 45 minutes. and they responded to gilliam’s autism diagnostic test and rojan et al.’s list of behavioral problems (2001). data analysis was done using univariate covariance test. resulte: the results showed that the yoga training program reduced self harm behaviors and other harm behaviors (p<0.05) in the experimental group, but there was no significant effect on stereotyped behaviors. conclusion:  considering that autistic children have a low level of physical fitness, it is necessary to use the yoga training program in their educational and leisure programs.