مقایسه اثربخشی روش درمانی تحلیل رفتار کاربردی( aba )و روش درمانی-آموزشی(teacch ) بر بهبود مهارت‌های اجتماعی و درک کلامی در کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم

هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی روش درمانی تحلیل رفتار کاربردی (aba) و روش درمانی- آموزشی (teacch) بر بهبود مهارت‌های اجتماعی و درک کلامی در کودکان مبتلا اختلال طیف اوتیسم بود. روش: مطالعه حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش اجرا از نوع درون‌گروهی (تک‌‌آزمودنی) است. در این پژوهش از طرح چند خط پایه‌ای با استفاده از روش و افراد مختلف استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش را همه دانش‌آموزان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در دوره ابتدایی استان مازندران در سال تحصیلی 1397- 1398 تشکیل می‌دهند. گروه نمونه شامل چهار نفر در دو گروه و در هر گروه دو نفر عضو هستند که به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، مقیاس رشد اجتماعی وایلند و مقیاس وکسلر کودکان بود. آزمون‌‌های آماری در این پژوهش عبارت بودند از تحلیل دیداری و آماری و نیز بررسی روند تغییرات در آزمودنی. روش مداخله به‌صورت مشاهده خط آزمودنی در خط پایه و آموزش بسته مداخلات و نیز پیگیری روند تغییرات بود که در مدت دو ماه زمان برد. یافته‌ها نشان داد، که تاثیر روش درمانی تحلیل رفتار کاربردی (aba) و روش درمانی- آموزشی (teacch) بر بهبود مهارت‌های اجتماعی و درک کلامی در کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم متفاوت است و با توجه به شاخص‌های بهبود (8.83 و 13.15 برای مهارت اجتماعی) و (نمرات 160 و 100 برای درک کلامی) روش درمانی- آموزشی (teacch) سهم بیشتری دارد. نتیجه گیری: مطالعه نشان داد روش درمانی teacch با توجه به ماهیت ساختارمند نسبت به روش درمانی aba در بهبود مهارت های اجتماعی و درک کلامی در دو آزمودنی موثرتر بود.

comparison of the effectiveness of applied behavior analysis (aba) and teacch training methods on improving social skills and verbal comprehension in children with an autism spectrum disorder

objective: this research aimed to compare the effectiveness of applied behavior analysis (aba) and teacch training methods in improving social skills and verbal comprehension in children with an autism spectrum disorder. method: the current study is an intra-group type (single subject) in terms of its practical purpose and execution method. a multi-baseline design was employed using different methods and people. the statistical population consisted of all students with an autism spectrum disorder in the elementary schools of mazandaran province in the academic year of 2017-2018. the sample group included four people in two groups and each group had two members who were assigned randomly. data collection tools were weiland social development scale and wechsler children’s scale. the statistical tests consisted of visual and statistical analyses, as well as examining the process of changes in the subject. the intervention method was the observation of the subject’s line in the baseline and the training of the intervention package together with the follow-up of the process of changes, which lasted for two months. results: the findings showed that the effect of aba and teacch on improving social skills and verbal comprehension in children with an autism spectrum disorder is different and according to the indicators of improvement (8.83 and 15.13 for social skills) and (scores of 160 and 100 for verbal comprehension), teacch has a greater contribution.conclusion: the study showed that tichs treatment method was more effective in improving socoal slills and verbal comprehension in two subjects than aba treatment due to its structutrd nature.